Φίλες
και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Η σημερινή συζήτηση δεν
γίνεται με αιτία ότι θα στηθούν κάλπες σε μερικές μέρες αλλά με αφορμή τις
εκλογικές αναμετρήσεις που κοντοζυγώνουν
χρειάζεται να αναδειχθούν ζητήματα που έχουν να κάνουν με την καθημερινότητα
του λαϊκού ανθρώπου του Δήμου μας. Μέσα σε αυτά μπορεί να πει κάποιος
κυριαρχούν τα ζητήματα του αθλητισμού, του πολιτισμού αλλά και των
ναρκωτικών.
Όπως άλλωστε έχουμε αναφέρει
και άλλες φορές είμαστε ο Δήμος της πόλης που χτυπάει η καρδιά της εργατικής
τάξης. Είμαστε ο Δήμος του λαϊκού ανθρώπου που καθημερινά παλεύει με τις δυσκολίες της ζωής αγωνίζεται να
σταθεί όρθιος παρά τις αντιξοότητες και να συνεχίσει τον δρόμο του.
Αν και δεν μπορείς εύκολα
να βάλεις σε στατιστικά καλούπια και να μετρήσεις την φτώχεια και τον πόνο, τα
στοιχεία των υπηρεσιών του Δήμου αποτυπώνουν ως ένα βαθμό την εκρηκτικότητα που
έχουν πάρει τα φαινόμενα ένδειας και ανέχειας στον Δήμο με διάφορες περιοχές να
αποτελούν, πραγματικά, ζώνες απόλυτης φτωχοποίησης. Στα μέσα της κρίσης είχαμε
αύξηση των αιτημάτων για ψυχολογική στήριξη κατά 55%, αύξηση 439% για κοινωνική
στήριξη, 177% αύξηση για εργασιακή στήριξη. Οι ωφελούμενοι από το πρόγραμμα
«βοήθεια στο σπίτι» διπλασιάστηκαν, ενώ οι αιτήσεις του κοινωνικοί παντοπωλείου
από οικογένειες με σοβαρά οικονομικά προβλήματα αυξήθηκαν κατά 324%, την ίδια
στιγμή που είμαστε ο πρώτος πανελλαδικά Δήμος στην έγκριση αιτημάτων που
αφορούν το ΚΕΑ.
Μέσα σε αυτή την
λαίλαπα ο λαϊκός άνθρωπος πρέπει να στηριχθεί και πόσο μάλλον να ασκήσεις μια
πολιτική που στο επίκεντρο έχει το «δίνε
το χέρι σου σε όποιον σηκώνεται». Στο πλαίσιο αυτό ο πολιτισμός και ο
αθλητισμός έρχονται να διαδραματίσουν έναν κρίσιμο ρόλο στην καθημερινότητα των
δημοτών και να αποτελέσουν το αντίβαρο κόντρα στα αδιέξοδα που χτίζει η
σημερινή βάρβαρη πολιτική.
Γιατί
για εμάς, όμορφη πόλη είναι πόλη που δεν έχει φτώχεια, ανεργία και παιδιά στην
εξάρτηση. Γιατί η πόλη δεν είναι μια αφηρημένη έννοια αλλά έχει για περιεχόμενο
της, τις ανάγκες και τις ανησυχίες των δικών της ανθρώπων, των ανθρώπων που την
χτίζουν και δημιουργούν.
Τα σημερινά προβλήματα
και οι ελλείψεις στον αθλητισμό και στον πολιτισμό βρίσκουν την κύρια αιτία
τους έξω από τα δημοτικά όρια. Βρίσκεται στο πως στα πλαίσια στη σημερινής
οικονομίας, του καπιταλισμού, του βάρβαρου αυτού συστήματος, τα κοινωνικά αγαθά
και οι ανάγκες εμπορευματοποιούνται και μετατρέπονται σε πεδία κερδοφορίας για
του επιχειρηματίες και τους μεγάλους ομίλους που κάνουν μπίζνες εκατομμυρίων
πάνω στην ζωή μας. Είναι έκφραση των κατευθύνσεων της ΕΕ ως απόρροια του ίδιου
της του χαρακτήρα, ως διακρατικής ένωσης καπιταλιστικών καρτών που στον πυρήνα της πολιτική της έχει την
επίθεση στα εργατικά και λαϊκές δικαιώματα και ελευθερίες με σκοπό την
κερδοφορία και την εξασφάλιση καλύτερων όρων ανταγωνισμού των ευρωπαϊκών
ομίλων. Η ΕΕ με τους 110 εκ. φτωχούς και τους 16.6 εκ. ανέργους με την «λευκή
βίβλο» που υιοθετήθηκε το 2007, αναγνωρίζει τον οικονομικό ρόλο του Αθλητισμού,
έναν ρόλο που τον εμπορευματοποιεί ακόμα περισσότερο, καθιστώντας τον «εμπορικό
προϊόν» με συμβολή στο 4% του ΑΕΠ της Ευρωζώνης.
Η συγκέντρωση αυτής της
δραστηριότητας σε λίγα χέρια αποτελεί βασική επιδίωξη, που τα τελευταία χρόνια
εκφράζεται πιο έντονα με τις συγχωνεύσεις αρκετών σωματείων. Είναι
χαρακτηριστικές οι δηλώσεις του πρώην υφυπουργού Πολιτισμού και Τουρισμού Γ.
Νικητιάδη, μέσα στην κρίση: «Γήπεδα, στάδια, κολυμβητήρια; Να μάθουν να
παράγουν και χρήμα. Μπορούν να το παράξουν». 'Η του Ευ. Βενιζέλου ότι ο
Αθλητισμός «είναι και μία πολύ σημαντική οικονομική διάσταση - είναι ο
Αθλητισμός που δημιουργεί τη λεγόμενη βιομηχανία του ελεύθερου χρόνου». Τέτοιου
τύπου δηλώσεις αποτελούν οδηγό μέχρι σήμερα από όλες τις κυβερνήσεις, τις
περιφερειακές και δημοτικές αρχές που υπηρετούν αυτήν την πολιτική.
Τα αθλητικά σωματεία
σήμερα αντιμετωπίζουν στην πλειοψηφία των περιπτώσεων μία πολύ δύσκολη
κατάσταση, που δυσχεραίνει την πρόσβαση των παιδιών της λαϊκής οικογένειας στον
Αθλητισμό. Η χρόνια υποβάθμιση της Φυσικής Αγωγής στο σχολείο έχει μεταφέρει το
βάρος και την ευθύνη για την ανάπτυξη του μαζικού αθλητισμού στα αθλητικά
σωματεία, που πέρα από την καλλιέργεια και την ολοκλήρωση του ταλέντου
φτιάχνουν και τμήματα μαζικής υποδοχής. Το πρόβλημα οξύνθηκε με τις σταδιακές
περικοπές στην ενίσχυση των σωματείων από τον κρατικό προϋπολογισμό μέσω της
Γενικής Γραμματείας Αθλητισμού, με αποτέλεσμα τα σωματεία να μεταβιβάσουν μέρος
του κόστους λειτουργίας τους στο οικογενειακό εισόδημα μέσω της μηνιαίας
συνδρομής.
Από το 2000 μέχρι και
σήμερα, αυτή η τάση έχει ενισχυθεί, με τα σωματεία να αποτελούν πλέον τον κύριο
εκφραστή για τη συμμετοχή νέων στον Αθλητισμό, αναλαμβάνοντας ένα ρόλο που
αφορά πρώτα και κύρια το κράτος. Το πέρασμα μιας σειράς υποδομών από την ευθύνη
των δήμων στα σωματεία και το καθεστώς της ανταποδοτικότητας που κυριαρχεί στις
παροχές των δήμων έχουν αναγκάσει σήμερα πολλά σωματεία να αυξήσουν τις
συνδρομές των μελών τους, ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν στο κόστος. Τα
έσοδα του Δήμου μας από τις συμμετοχές των 1.629 αθλουμένων στο
κολυμβητήριο ανήλθαν στα 35.668 ευρώ, για το τρίτο εξάμηνο του 2018, ενώ τα
έσοδα από τις συμμετοχές των 2.596 αθλουμένων στα προγράμματα άθλησης για όλους
(187 τμήματα) ανήλθαν στις 63.438 ευρώ.
Οι έως τώρα κυβερνήσεις
έχουν τεράστια ευθύνη για τη διόγκωση του προβλήματος. Διαχρονικά καλλιέργησαν
με τα σωματεία μια πελατειακή σχέση, καθιστώντας τα μία μεγάλη δεξαμενή ψήφων.
Αν σκεφτεί κανείς την ανάπτυξη των τελευταίων δύο χρόνων που γνωρίζουν τα
δρομικά αθλήματα και τα γυμναστήρια, είναι φανερό ότι πρόκειται για έναν
ιδιαίτερα μαζικό χώρο, που στην πλειοψηφία του συγκεντρώνει ανθρώπους των
παραγωγικών ηλικιών.
Η σημασία αυτού του
χώρου φαίνεται και μέσα από την παρέμβαση επιχειρηματιών, κομμάτων, παραγόντων
και διαφόρων κυκλωμάτων, με στόχο να πάρουν ένα κομμάτι από την «πίτα».Μια
τέτοια εικόνα βρίσκει έκφραση και στον Δήμο με μεγάλους συλλόγους, όπως ο
Μακεδονικός, να καταπατούν δημοτικές εκτάσεις και υποδομές, να αναπτύσσουν και
επιχειρηματική δράση με κυλικεία κλπ. και ο δήμος να τους πληρώνει το ρεύμα,
νερό και τις λειτουργικές δαπάνες.
Στον αντίποδα πολλά
σωματεία αν δεν σταματήσουν τη λειτουργία τους, στην καλύτερη περίπτωση
συγχωνεύονται και συνεχίζουν την αναζήτηση χρημάτων για να βγει η χρονιά. Την
ίδια στιγμή, αδυνατούν να καλύψουν βασικές πλευρές, όπως είναι η ύπαρξη γιατρού
στους αγώνες, η μεταφορά των αθλητών κ.λπ. Η χρηματοδότηση από τους χορηγούς
δεν μπορεί σε καμία περίπτωση να διασφαλίσει, ούτε σε διάρκεια ούτε σε
ποσότητα, όλες τις λειτουργικές ανάγκες ενός σωματείου σε επίπεδο γειτονιάς.
Είναι
ενδεικτικοί ορισμένοι από τους στόχους πάλης που ως αυριανή δημοτική αρχή θα
προχωρήσουμε.
-Χρηματοδότηση από τον
κρατικό προϋπολογισμό σε ετήσια βάση, παίρνοντας υπόψη τις ανάγκες κάθε δήμου,
για τη σύναψη σωματικών και αθλητικών δραστηριοτήτων και τη συντήρηση των
υποδομών (πχ κολυμβητήριο στην Σταυρούπολη, ΔΑΚ Πολίχνης, αδυναμία φύλαξης των αθλητικών χώρων).
-Χρηματοδότηση των
σχολικών επιτροπών για την εξασφάλιση υλικού και εξοπλισμού στα σχολεία, στην
κατεύθυνση της υποστήριξης της Φυσικής Αγωγής και της λειτουργίας όσων υποδομών
μπορούν να αξιοποιηθούν μετά το σχολικό πρόγραμμα.
-Αξιοποίηση
επιστημονικού δυναμικού σε συνεργασία με τις Σχολές Επιστήμης Φυσικής Αγωγής
και Αθλητισμού (ΣΕΦΑΑ) για τη στελέχωση προγραμμάτων σε σχολεία και δήμους,
αλλά και την ενημέρωση όλων των ηλικιακών ομάδων σε ζητήματα που αφορούν την
υγεία και την άθληση.
-Δέσμευση συγκεκριμένων
χώρων, και απαλλοτρίωση άλλων με κρατικούς πόρους για τη δημιουργία οργανωμένων
αθλητικών κέντρων (Αναξιοποίητος ο αθλητικός χώρος του γυμναστηρίου βαρέων
αθλημάτων, στη ΔΕ Σταυρούπολης, ο οποίος ανήκει στη ΓΓ Αθλητισμού)
-Αύξηση των τακτικών
επιχορηγήσεων των αθλητικών σωματείων, σταθερά και άμεσα κάθε χρόνο, ώστε τα
σωματεία να πάρουν ανάσα και να μειωθεί η επιβάρυνση της λαϊκής οικογένειας.
Δωρεάν συμμετοχή για τα παιδιά των ανέργων.
Οι
δημοτικές αρχές στους πέντε δήμους όπου στη διοίκηση
βρίσκονται οι κομμουνιστές, από την αρχή βρέθηκαν αντιμέτωπες όχι μόνο με
χρόνια προβλήματα που υπήρχαν στο χώρο της Φυσικής Αγωγής - ως αποτέλεσμα των
προηγούμενων διοικήσεων - αλλά και με το στενό και αντιδραστικό πλαίσιο
λειτουργίας του «Καλλικράτη». Στους περισσότερους δήμους η πλειοψηφία των
υποδομών είχε παραδοθεί στα σωματεία - αξιοποιώντας τα ως δεξαμενές ψήφων - και
σε ΚΟΙΝΣΕΠ.
Στο
δήμο Πάτρας, η διοίκηση προχώρησε στην αναβάθμιση
και παράδοση στους δημότες αθλητικών υποδομών του δήμου οι οποίες τα
προηγούμενα χρόνια βρίσκονταν παρατημένες και λεηλατημένες. Μετά τη διοικητική
μεταρρύθμιση που έκανε για την αναδιοργάνωση και ανασυγκρότηση των δημοτικών
γηπέδων και των αθλητικών εγκαταστάσεων, τις παρέδωσε σε αθλητικά σωματεία και
δωρεάν στους δημότες. Μετά από οικονομική μελέτη που εκπόνησε ο δήμος για το
κόστος λειτουργίας των σωματείων, θεσμοθέτησε το πλαφόν των 10 ευρώ μηνιαίας
συνδρομής για τα σωματεία που αξιοποιούν τις εγκαταστάσεις του δήμου. Είναι
χαρακτηριστικό το παράδειγμα του Παμπελοποννησιακού Σταδίου, που η δημοτική
αρχή μείωσε το τεράστιο κόστος λειτουργίας του κατά 150.000 ευρώ, και μέχρι
στιγμής 3.000 δημότες έχουν κάρτα δωρεάν εισόδου.
Φίλες
και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι
Αντίστοιχη κατάσταση
βιώνουμε και στο κομμάτι του πολιτισμού. Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι η
άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι στην Κεντρική Διοίκηση αλλά και
στην Τοπική Διοίκηση, έχοντας πρώτα μειώσει και πετσοκόψει τη χρηματοδότηση και
στον τομέα αυτό και έχοντας απαξιώσει παντελώς δομές και υποδομές,
αντιμετωπίζουν τον Πολιτισμό σαν πολυτέλεια, σαν εμπόρευμα και τους
εργαζόμενους σε αυτόν σαν μέσα παραγωγής κέρδους. Αντιμετωπίζουν τον Πολιτισμό
σαν προϊόν και την πολιτιστική μας κληρονομιά σαν τουριστική ατραξιόν, σαν
πεδίο απορρόφησης των όποιων κονδυλίων από ιδιωτικά συμφέροντα.
Οι καλλιτέχνες
αντιμετωπίζουν σοβαρότατα εργασιακά προβλήματα, ανεργία, απολύσεις, ανασφάλιστη
εργασία. Στο δημόσιο σχολείο απουσιάζει η σοβαρή εικαστική εκπαίδευση τόσο σε
περιεχόμενο όσο και σε υποδομές. Η καλλιτεχνική παιδεία εκτοπίζεται από τον
κορμό της εκπαίδευσης και μένει προνόμιο όσων έχουν την οικονομική δυνατότητα.
Τούτα εύκολα
διαπιστώνονται εάν σκεφτεί κανείς ότι και στην πόλη μας, οι ερασιτεχνικοί
σύλλογοι λειτουργούν χωρίς καμία ουσιαστική χρηματοδότηση από τους διάφορους
εμπλεκόμενους δημόσιους φορείς, χωρίς υποδομές. Η όποια δράση στον Πολιτισμό
οφείλεται στο φιλότιμο, στην ανιδιοτέλεια και τη χρηματοδότηση των απλών
ανθρώπων του καθημερινού μόχθου. Στην πραγματικότητα ο πολιτισμός, η προστασία,
ανάδειξη και προβολή της πολιτιστικής κληρονομιάς, η ενθάρρυνση, παραγωγή και
προώθηση του σύγχρονου πολιτισμού, η ανάπτυξη των Γραμμάτων και Τεχνών κ.ά.
είναι αφημένα στην τύχη τους.
Στον Δήμο μας η έλλειψη
χρηματοδότησης βρίσκει αντανάκλαση στην έλλειψη συντήρησης κλειστών και
ανοικτών χώρων πολιτισμού, στον ανεπαρκή και παλαιωμένο εξοπλισμό (εξοπλισμός
θεατρικών σκηνών, εκθεσιακών χώρων, χώρων αποθήκευσης), στην υποβάθμιση του
χώρου του ανοιχτού θεάτρου Ευκαρπίας, λόγω φθαρμένων υποδομών (ελλιπής ή καθόλου
φύλαξη), του αμφιθεατρικού χώρου στην πλατεία των Μετεώρων). Μεταξύ άλλων
υπάρχουν και άλλα ζητήματα, όπως η Η υποβάθμιση του Κέντρου Πολιτισμού Χρήστος
Τσακίρης, λόγω της υφιστάμενης διαπλάτυνσης της οδού Λαγκαδά - Η αδυναμία
βελτίωσης των υποδομών του δημοτικού θεάτρου
Έλλη Παπαπαναγιώτου, λόγω του ιδιοκτησιακού καθεστώτος (λήξη χρόνου
ενοικίασης) και το τελικό κλείσιμο του.
Πολιτισμός για εμάς
είναι να υπάρχει δουλειά για όλους, δουλειά με δικαιώματα, να υπάρχουν μισθοί
για αξιοπρεπή διαβίωση. Πολιτισμός είναι να έχει ο λαός μας χώρο για τον
περίπατό του, την άθληση, το πάρκο. Πολιτισμός είναι να έχουν τα παιδιά,
παιδικούς σταθμούς, σχολεία καθαρά, ζεστά και όμορφα. Πολιτισμός είναι να έχει
κάθε παιδί τις διακοπές του, το παιχνίδι του, παιδικές χαρές σύγχρονες και
ασφαλείς. Πολιτισμός είναι να έχουμε νοσοκομεία, υποδομές και λειτουργίες για
τα άτομα με ειδικές ανάγκες. Πολιτισμός για εμάς είναι να μπορούν να
ικανοποιούνται οι σύγχρονες ανάγκες των ανθρώπων, να μην υπάρχουν σπίτια χωρίς
ρεύμα, να μην υπάρχει οικογένεια που θα έχει πρόβλημα επιβίωσης, να έχει ανάγκη
το 2019 από συσσίτια, να μην μπορούν να μετακινηθούν γιατί δεν έχουν ούτε ένα
εισιτήριο να πληρώσουν.
Πολιτισμός δεν είναι
μόνο μια καλή συναυλία, ένα καλό θέατρο, μόνο η μουσική, τα εικαστικά. Είναι η
ίδια η κατάσταση της ζωής του ανθρώπου. Είναι ό,τι δημιουργεί ο άνθρωπος, είναι
οι συνθήκες ζωής, είναι όλη η ζωή.
Για
να γίνει πράξη το σύνθημα της εκδήλωσης "Πολιτισμός για όλους - Πολιτισμός
παντού" θέλει άλλα πράγματα.
Θέλει βοήθεια και υποδομές
από το κράτος σε αναβαθμισμένες κτιριακές εγκαταστάσεις, θέλει συλλογική
αξιοποίηση του πλούτου μας.…υπάρχουσα πολιτιστική υποδομή (πολιτιστικό
συγκρότημα Μονής Λαζαριστών, Κέντρο Πολιτισμού Χρήστος Τσακίρης, ανοιχτός χώρος
Βυζαντινών Νερόμυλων, ανοιχτά θέατρα Πολίχνης, Ευκαρπίας, υπαίθριοι χώροι που
προσφέρονται για πολιτιστικές δράσεις και στις τρεις δημοτικές ενότητες)
Θέλει δημοτικό
κινηματογράφο, δασκάλους Μουσικής και Θεάτρου και φυσικά να καλύψεις τις
ανάγκες για δημιουργία στους ντόπιους.
Θέλει Θεατρικό
Εργαστήρι, Στέκια Πολιτισμού, Εργαστήρια Λαϊκής Τέχνης, Δημοτικό Ωδείο,
Φιλαρμονικές και Χορωδίες.
Θέλει Δημοτική
Βιβλιοθήκη που να αναδεικνύει την τοπική δημιουργία και συγγραφή, να φέρνει το
παιδί κοντά στο βιβλίο, με εκδηλώσεις για κάθε ηλικία, θέλει Δημοτική
Πινακοθήκη που δεν θα εκθέτει απλά δημιουργίες, αλλά θα λειτουργεί εργαστήρια
για παιδιά και νέους καλλιτέχνες.
Θέλει εγκαταστάσεις,
χώρους και ενθάρρυνση για τους ερασιτεχνικούς Πολιτιστικούς Συλλόγους.
Θέλει ανάδειξη με
ευθύνη των δημόσιων φορέων της αρχιτεκτονικής δομής της πολιτιστικής
κληρονομιάς του τόπου, της λαϊκής μας παράδοσης.
Θέλει δημόσιους και
δημοτικούς χώρους αναψυχής με ελεύθερη και δωρεάν πρόσβαση για όλους, για
δημιουργική ενασχόληση των παιδιών και των νέων, όλων των λαϊκών οικογενειών.
(Στρατόπεδο Παύλου Μελά…)
Οι παραπάνω
διεκδικήσεις τόσο στον αθλητισμό, όσο και στον πολιτισμό είναι οι δικές μας
κόκκινες γραμμές για να μην αφήσουμε την νεολαία να την καταπιούν τα σημερινά
αδιέξοδα, να πέσει θύμα της ναρκολοτύρας…..
«Σε
θέλουν σκλάβα να χτυπάς το κούτελο στο χώμα! Χασίσι αν θες μετά χαράς, αλλ' όχι
ελεφτερία!»
Ως «Λαϊκή Συσπείρωση»
τόσο σε περιφερειακό όσο και τοπικό επίπεδο τοποθετούμε πάντοτε το θέμα των
ναρκωτικών πολύ ψηλά στην ατζέντα, το αξιολογούμε ως ένα από τα βασικότερα
προβλήματα που έχει να αντιμετωπίσει ο λαός μας κι ιδιαίτερα η νέα γενιά και
προσπαθούμε να το θέσουμε στο κέντρο του προβληματισμού και της διεκδίκησης
γιατί πραγματικά επιδιώκουμε να γίνει πράξη το σύνθημα της εκδήλωσης, γιατί
πραγματικά επιθυμούμε να ζούμε σε ένα νησί με πολίτες ελεύθερους από ναρκωτικά
και όχι με ελεύθερα ναρκωτικά.
Θεωρούμε ότι έχουμε
υποχρέωση να συμβάλλουμε με κάθε τρόπο, τόσο στην ενημέρωση του λαού και της
νεολαίας, όσο και στην διεκδίκηση λύσεων σήμερα, γιατί ακριβώς το πρόβλημα
είναι στη γειτονιά μας, είναι στην πόρτα μας.
Όσο κι αν φαίνεται
μακρινό το πρόβλημα η Τοπική Διοίκηση έχει τεράστια ευθύνη στο ζήτημα, κυρίως
από την πλευρά προώθησης και εξωραϊσμού της κάνναβης, από την έλλειψη
ουσιαστικής βοήθειας προς τα συμβουλευτικά κέντρα και τους φορείς.
Μια δημοτική αρχή
πρέπει να παλεύει την ενίσχυση και επέκταση των δημόσιων δωρεάν κρατικών δομών,
πρόληψης, θεραπείας και επανένταξης, για την τοξικοεξάρτηση, με κρατική
χρηματοδότηση και προσλήψεις μόνιμου προσωπικού
Ως αυριανή δημοτική
αρχή θα διευρύνουμε το μέτωπο ενάντια σε όλες τις ουσίες εξάρτησης, στηρίζοντας
την πρόληψη, τα στεγνά προγράμματα θεραπείας σε συνεργασία με το ΚΕΘΕΑ, το ΑΡΓΟ
του Ψυχιατρικού Νοσοκομείο Θεσσαλονίκης και το ΕΣΥΝ κόντρα στην πολιτική διαχείρισης του
προβλήματος και της νομιμοποίησης των ουσιών.
Για
όλους τους παραπάνω λόγους γίνεται κατανοητή η αναγκαιότητα ισχυροποίησης του
ΚΚΕ το οποίο εκφράζει το πραγματικά προοδευτικό και ανατρεπτικό κόντρα στα
κελεύσματα της υποταγής και του συμβιβασμού της εποχής μας.