Στο δημοτικό συμβούλιο
της Δευτέρας 13/1 αποφασίστηκε ο νέος κανονισμός λειτουργίας των χώρων
πολιτισμού που λειτουργούν στον Δήμο. Όπως έγκαιρα η «Λαϊκή Συσπείρωση» έκανε
γνωστό, πρόκειται για μια πολιτική απόφαση που βαθαίνει ακόμα περισσότερο την
ανταποδοτική λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών, μετατρέπει τον Δήμο σε μια
επιχείρηση η οποία θα κοστολογεί τις κοινωνικές ανάγκες, θα μετατρέπει σε
ακριβά εμπορεύματα τον πολιτισμό και τον αθλητισμό, θα φορτώνει στις πλάτες των
λαϊκών οικογενειών ακόμα περισσότερα οικονομικά βάρη. Με αυτή την πολιτική
κατεύθυνση είναι αντίθετη μόνο η «Λαϊκή
Συσπείρωση», γεγονός που εκφράστηκε και στην συζήτηση του θέματος στο δημοτικό
συμβούλιο.
Με τον νέο κανονισμό
λειτουργίας, οι χώροι πολιτισμού, μόνο ως «χώροι καλλιτεχνικής δημιουργίας και ελεύθερης
διακίνησης και ανταλλαγής ιδεών και αισθητικών αντιλήψεων» δεν μπορούν να
χαρακτηριστούν, όπως σημειώνεται και στην εισήγηση της διοίκησης. Πως μπορεί ένας χώρος να χαρακτηριστεί ως χώρος ελεύθερης διακίνησης
ιδεών όταν κοστολογείται η χρήση του πάνω από 400 ευρώ και 300 ευρώ για την
μία φορά που θα το χρησιμοποιήσουν οι επαγγελματικοί φορείς, οι ιδιώτες, οι ερασιτεχνικοί
θίασοι και τα μουσικά σχήματα, οι θεραπευτικές δομές και τα πολιτικά κόμματα;
Πως μπορεί ένας χώρος να χαρακτηριστεί ως χώρος ελεύθερης διακίνησης ιδεών όταν
ένας πολιτιστικός – αθλητικός – τοπικός σύλλογος του Δήμου μας, μπορεί να κάνει
μέχρι 3 φορές δωρεάν χρήση και ύστερα θα χρειαστεί να πληρώσει και αυτός από
την τσέπη του.
Για παράδειγμα, για
έναν ερασιτεχνικό θίασο, η «ελεύθερη διακίνηση» του έργου του κοστολογείται
πάνω από 400 ευρώ αν χρησιμοποιήσει το Ανοιχτό Θέατρο Ευκαρπίας, πάνω από 200
ευρώ αν χρησιμοποιήσει το Κέντρο Πολιτισμού «Χρήστος Τσακίρης», πάνω από 100 αν
χρησιμοποιήσει τον χώρο πολλαπλών χρήσεων στα Μετέωρα. Αν πάλι « τολμήσει» και
πραγματοποιήσει καμιά παράσταση το Σαββατοκύριακο, τότε η «ελεύθερη διακίνηση»
απελευθερώνεται ακόμα περισσότερο, και η εκμίσθωση αυξάνεται κατά 50% της
αρχικής τιμής. Απλά μαθηματικά.
Και όλα αυτά σε έναν
Δήμο που χαρακτηρίζεται από φοβερή έλλειψη πολιτιστικών χώρων, με συλλόγους,
σχολεία και δημότες να μένουν «ορφανοί» και να αναζητούν σε άλλους δήμους
χώρους προβολής του έργου τους ή να πληρώνουν αδρά από την τσέπη τους για να
χρησιμοποιήσουν έναν ιδιωτικό χώρο. Δηλαδή, «εκεί που μας χρώσταγαν, μας πήραν
και το βόδι».
Η «Λαϊκή Συσπείρωση»
Παύλου Μελά καλεί τον κάθε σύλλογο και φορέα, συνολικά τον λαό της περιοχής να
αντισταθεί σε μια πολιτική απόφαση που ανοίγει ακόμα περισσότερο τον ασκό του
Αιόλου για ακόμα μεγαλύτερη ανταποδοτική λειτουργία με τα οικονομικά βάρη να
φορτώνονται στις πλάτες των λαϊκών οικογενειών.