Κυριακή 5 Ιανουαρίου 2020

«ΛΑΪΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ» ΚΑΒΑΛΑΣ «Τα βάρη και πάλι στο λαό

Τα βάρη και πάλι θα τα πληρώσει ο λαός, τονίζει σε ανακοίνωσή της η «Λαϊκή Συσπείρωση» Καβάλας, από τον προϋπολογισμό του 2020 που ψηφίστηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο της πόλης. 
Αναλυτικά η ανακοίνωση: 
«Ο προϋπολογισμός του 2020 υπακούει πιστά στους σχεδιασμούς της κυβέρνησης της ΝΔ και του αντιλαϊκού δημοσιονομικού πλαισίου που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Παρακολουθεί πιστά τις αντιδραστικές ανατροπές στην Τοπική Διοίκηση, που στόχο έχουν την αποδέσμευση κεντρικών πόρων από τις ανάγκες των δήμων και τη διοχέτευσή τους στους επιχειρηματικούς ομίλους.
Η πετσοκομμένη κρατική χρηματοδότηση, οι τεράστιες ελλείψεις σε υποδομές και προσωπικό, η απαγόρευση προσλήψεων μόνιμου προσωπικού αποτυπώνονται και στο φετινό Προϋπολογισμό -Κρατικό και Δήμου- και μετατρέπουν σταθερά τους δήμους σε έναν ελεγκτικό, φορομπηχτικό μηχανισμό, με σειρά που έρχεται σιγά - σιγά, ξεκινώντας από τις πιο ζωντανές υπηρεσίες τους, να περνάνε στα χέρια ιδιωτών.
Αυτή την κατεύθυνση σηματοδοτεί και η πρόσφατη απόφαση της κυβέρνησης της ΝΔ, που, συμπληρώνοντας το ΣΥΡΙΖΑ, διευκολύνει την ιδιωτικοποίηση Καθαριότητας, Ηλεκτροφωτισμού και Πρασίνου. Αυτή την πραγματικότητα φέρνει πιο κοντά και ο προϋπολογισμός της Δημοτικής Αρχής, μιας και οι υπηρεσίες του Δήμου συνεχίζουν χωρίς το αναγκαίο προσωπικό και οι εργολαβίες καλά κρατούν.
• Πιο συγκεκριμένα στον Προϋπολογισμό τα 25,6 εκατ. ευρώ (αύξηση 16% σε σχέση με το 2019) προέρχονται από τέλη, φόρους, ανταποδοτικά. Αν αφαιρεθεί η μισθοδοσία (9,7 εκ. ευρώ) και οι έκτακτες επιχορηγήσεις (2,8 εκ. ευρώ), είναι ηλίου φαεινότερο ποιος πληρώνει τη λειτουργία του Δήμου. Ο προϋπολογισμός είναι συνέχεια του Τ.Π., που δεν λύνει κανένα από τα προβλήματα του λαού. Είναι συνέχεια των υπέρογκων αυξήσεων στα ανταποδοτικά, όπου η νέα Διοίκηση, σε αγαστή συνεργασία με την προηγούμενη, έδωσαν τα "ρέστα" τους για το νέο χαράτσωμα.
• Ένα κομμάτι του Προϋπολογισμού από το οποίο βγαίνουν χρήσιμα συμπεράσματα είναι αυτό της Υπηρεσίας Καθαριότητας και Ηλεκτροφωτισμού: Επί συνόλου 59,3 εκατ. ευρώ ή αλλιώς το 15% του προϋπολογισμού, τα 3,4 εκατ. ευρώ, ήτοι το 38%, αφορά στις αμοιβές προσωπικού αυτής της υπηρεσίας. Η πιο κρίσιμη υπηρεσία, δηλαδή, την οποία πληρώνει κατά αποκλειστικότητα το νοικοκυριό της πόλης, που απασχολεί τον κύριο όγκο του εργατοτεχνικού προσωπικού, που δουλεύει κάτω από δύσκολες συνθήκες, συνεχίζει υποστελεχωμένη και με απαξιωμένο στόλο και εξοπλισμό. Η αναποτελεσματικότητά της πάει μαζί με το σκόπιμο διασυρμό της, όψεις του ίδιου έργου. Στρώνεται το έδαφος για την παράδοσή της στους ιδιώτες, με προίκα τα ανταποδοτικά τέλη. Καθόλου δεν μας εφησυχάζουν οι διαβεβαιώσεις που ακούγονται κατά καιρούς ότι "δεν υπάρχουν σκέψεις για ιδιωτικοποίηση". Ήδη παρατάξεις "αντιπολιτευόμενες" δηλώνουν ευθαρσώς πως "δεν διακατέχονται από ιδεοληψίες" απέναντι στις ιδιωτικοποιήσεις.
Επιπλέον, στα έσοδα συνεχίζεται η αφαίμαξη των δημοτών με τα ΠΟΕ (έσοδα παρελθόντων ετών), όπου προϋπολογίζονται αυξημένα κατά 33% σε σχέση με το 2019 (5,4 εκ. ευρώ/2019 - 7,2 εκ. ευρώ/2020).
Την εικόνα των μεγάλων ελλείψεων σε χρηματοδότηση και προσωπικό τη βλέπουμε να επαναλαμβάνεται στους Παιδικούς Σταθμούς, στα ΚΑΠΗ, στα προγράμματα Μαζικού Αθλητισμού (προϋπ. 2019: 1,2 εκ. ευρώ - εκτελεσθείς κατά 14%, προϋπολογισμός 2020: 0,65 εκ. ευρώ, μείωση σε σχέση με 2019 - 54%). Ανυπαρξία στήριξης της πολιτιστικής δράσης στη Σχολική Κοινότητα, των Πολιτιστικών Συλλόγων.
Με αυτό το χαρακτήρα του προϋπολογισμού, τα ψίχουλα από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων που φτάνουν από το αρμόδιο υπουργείο και τις επιχειρηματικές προτεραιότητες που θέτει το ΕΣΠΑ, δεν μπορούν να απαντήσουν σε αναγκαία έργα και υποδομές που χρειάζεται η πόλη.
Η κριτική μας ως "Λαϊκή Συσπείρωση" στη Δημοτική Αρχή εδράζεται στο μέτωπο των διεκδικήσεων που δεν ορθώνει αντίσταση απέναντι στην ανυπαρξία των κρατικών ενισχύσεων, που δεν το αναδεικνύει ως πρόβλημα στο λαό της πόλης. Δεν μας διαφεύγει της προσοχής η πολιτική μήτρα της σημερινής Δημοτικής Αρχής, καθώς και των άλλων παρατάξεων, που είναι η στήριξη των αντιδραστικών ανατροπών στην Τοπική Διοίκηση, η λεγόμενη αποκέντρωση λειτουργιών του κράτους, η λογική της ανταποδοτικότητας, οι ιδιωτικοποιήσεις. Μένει και η σημερινή Διοίκηση στις δημόσιες σχέσεις, αναζητώντας λύσεις ευκαιρίας σε πολιτικούς παράγοντες και διαδρόμους.
Επιπλέον, και πολύ περισσότερο, χωρίς να έχουμε αυταπάτες για το ποια συμφέροντα έρχεται να υπηρετήσει η πολιτική και της σημερινής κυβέρνησης, απευθυνόμαστε με τις θέσεις και προτάσεις μας στο λαό, τους εργαζόμενους, τους μικροέμπορους και τη νεολαία της πόλης. Αυτοί είναι η ζωντανή κοινωνική δύναμη που μπορεί να τραβήξει μπροστά τις ανάγκες στην πόλη και στη χώρα. Χωρίς αναθέσεις, και παίρνοντας τη ζωή και τα πολιτικά πράγματα στα χέρια της, μπορεί να φέρει τον Κόσμο πιο κοντά στο Μπόι των Ανθρώπων της δουλειάς, του μεροκάματου».