Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Σίγα – σιγά μπαίνουμε στα βαθιά της μάχης των εκλογικών αναμετρήσεων, της ενιαίας εκλογικής μάχης που θα δώσουμε. Ήδη οι κομματικές οργανώσεις, μέλη, φίλοι και οπαδοί έχουν ξεκινήσει με αισιοδοξία και αποφασιστικότητα, ένα μεγάλο πολιτικό άνοιγμα στην προσπάθεια μας να ανοιχτούμε με τις δικές μας θέσεις, με τις δικές μας προτάσεις.
Είμαστε ο Δήμος στον οποίο χτυπάει η καρδιά της εργατικής τάξης της πόλης. Πραγματικά είμαστε ένας Δήμος που συγκεντρώνει πλατιά λαϊκά στρώματα, βιοπαλαιστές και αγωνιστές της ζωής και της δουλειάς. Γεγονός που αποκτάει μεγαλύτερη σημασία όταν μιλάμε για τον 18ο μεγαλύτερο Δήμο της χώρας με 100.000 περίπου κατοίκους και 2ο στις Δυτικές Συνοικίες. Περπατώντας στους δρόμους λοιπόν, βλέπεις κανείς τις συνέπειες της βαθιάς κρίσης, την κατάσταση που δημιούργησε η αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που έδωσαν την σκυτάλη στην σημερινή.
Βλέπεις εγκαταλελειμμένες γειτονιές, κλειστά μικρομάγαζα ή μικρομάγαζα που ανοίγουν και κλείνουν χωρίς να το καταλάβεις, μεγάλους αναξιοποίητους χώρους, όπως τα στρατόπεδα μας, που μαραζώνουν και γίνονται σκουπιδότοποι. Βλέπεις την σύγκρουση των χρήσεων γης με τα συμφέροντα των κατοίκων να παλεύουν με τα αυτά των ισχυρών.
Παρόλα αυτά εμείς δεν απογοητευόμαστε αλλά ατενίζουμε το μέλλον με το κεφάλι ψηλά, αγωνιστές και μπροστάρηδες σε έναν δύσκολο αλλά δίκαιο δρόμο, με τον λαό και τα παιδιά του μπροστά, διεκδικητές του δικού τους πλούτου. Είμαστε αισιόδοξοι και πεισμένοι για τον αγώνα που δίνουμε επειδή οι θέσεις μας επιβεβαιώνονται από την ίδια την ζωή που είναι και ο τελικός κριτής. Επιβεβαιωθήκαμε και όταν βάλαμε και πραγματικό δίλλημα στον λαό, που δεν αλλάζει αλλά παραμένει και ενισχύεται και μπροστά στις ερχόμενες εκλογικές αναμετρήσεις, …δηλαδή το εξής:
«Θα διαβαίνουμε στον δρόμο της κρίσης και της ανάπτυξης τους, που δεν είναι τίποτα άλλο από ανάπτυξη της δικιάς μας ανέχειας, της φτώχειας και της ανεργίας ή μακριά από τις λογικές του «μικρότερου κακού» και της μοιρολατρίας, θα χαράσσουμε την δική μας αυτοτελή πορεία με το δυνάμωμα της κοινωνικής λαϊκής συμμαχίας βάζοντας μπροστά τις δικές μας ανάγκες με το βλέμμα στραμμένο το μέλλον;»
Αυτό πιστεύουμε ότι είναι το πραγματικό δίλημμα που έχουμε να απαντήσουμε, εκεί κρίνεται στο με τι αποτελεσματικότητα θα καθορίσουμε τις εξελίξεις υπέρ μας. Όλα τα υπόλοιπα διλήμματα που ακούμε από το ΣΥΡΙΖΑ για «προοδευτικές συμμαχίες κατά της ακροδεξιάς», από την ΝΔ με το «λαϊκισμός ή διχασμός» ή από το ΚΙΝΑΛ με το «προοδευτική ανατροπή ή διχασμός», όλα είναι οι δύο όψεις του ίδιου του αντιλαϊκού νομίσματος. Το αντίστοιχο δίλλημα που αναφέραμε παραπάνω, έρχεται και προσαρμόζεται και στις τοπικές δημοτικές εκλογές που δεν είναι κάτι «διαφορετικό», «κάτι άλλο» από τις υπόλοιπες εκλογικές αναμετρήσεις αλλά είναι μια βαθιά πολιτική μάχη. Τι μας λέει, λοιπόν, το δίλημμα αυτό;
«Θα εκλέξουμε δημοτικές αρχές και συσχετισμούς στα Δημοτικά Συμβούλια υποστηριχτές της σημερινής αντιλαϊκής πολιτικής, θιασώτες της επιχειρηματικότητας και της ανταποδοτικότητας, των αντιλαϊκών αναδιαρθρώσεων που έφερε ο Καλλικράτης και ο Κλεισθένης στην Τοπική Διοίκηση ή θα κάνουμε την πραγματική διαφορά, θα στηρίξουμε, δηλαδή, τους κομμουνιστές δημάρχους και δημοτικούς συμβούλους που γνωρίζουμε ότι την επόμενη μέρα των εκλογών δεν θα μας προδώσουν, δεν μας πουν ψέματα όπως έκαναν οι άλλοι, αλλά θα δίνουν την μάχη μέσα και έξω από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβούλιου, πλάι – πλάι με το εργατικό λαϊκό κίνημα»;
Στο παραπάνω πρέπει να απαντήσει κάθε άνθρωπος που βιώνει καθημερινά τα αποτελέσματα των σημερινών πολιτικών. Τον καλούμε, λοιπόν, να πάρει θέση δίπλα μας, δίπλα στο ΚΚΕ. Δεν βάζουμε ταμπέλες, δεν μας ενδιαφέρουν οι πολιτικές επιλογές που έκανε κάποιος στον παρελθόν.
Σας καλούμε όλους σήμερα, όλους εσάς που αισθάνεστε ότι είστε προδομένοι από αυτούς που δώσατε την εντολή να κυβερνήσουν. Όλους εσάς, που αισθάνεστε αριστεροί και προοδευτικοί άνθρωποι, που πιστεύετε ότι η λύση βρίσκεται στους αγώνες. Όλους εσάς που ακόμα ταλαντεύεστε τι θα ψηφίσετε αλλά νοιώθετε στο πετσί σας τα βάρβαρα κυβερνητικά μέτρα.
Σας απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης για να κάνουμε την πραγματική διαφορά, για να διαμορφώσουμε τους όρους να αλλάξουν τα πράγματα, γιατί τα πράγματα αλλάζουν όταν βάζεις το σωστό περιεχόμενο και την σωστή προοπτική στην πάλη σου.
Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Από το βήμα αυτό σήμερα, θέλουμε να χαιρετίσουμε την δύσκολη αλλά δίκαιη απεργιακή μάχη της περασμένης εβδομάδας που προχώρησαν οι εργαζόμενοι που δουλεύουν στους ΟΤΑ, στην οποία κάλεσε και ο Σύλλογος Εργαζομένων ΟΤΑ και Δημοτικών Επιχειρήσεων, εδώ από την Θεσσαλονίκη. Βρισκόμαστε αλληλέγγυοι δίπλα τους, ο δικός τους αγώνας είναι και δικός μας. Τα δικά τους αιτήματα για δουλειά με δικαιώματα είναι και δικά μας αιτήματα διεκδίκησης ως «Λαϊκή Συσπείρωση» μέσα και έξω από το Δημοτικό Συμβούλιο. Είναι αλήθεια, μια μερίδα εργαζομένων που έχουν χτυπηθεί όλη την προηγούμενη περίοδο και τώρα, είναι οι δημοτικοί εργαζόμενοι. Είναι οι εργαζόμενοι που βιώνουν από πρώτο χέρι όλες τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στους Δήμους…. 45 νεκρούς μετράμε, μάλιστα, τα τελευταία χρόνια στους ΟΤΑ, με τα 2/3 των θανάτων να είναι σε μέρες εξαιρέσιμες, Κυριακές και σε ώρες υπερεργασίας και υπερωριών.
Είναι μια πολύ σκληρή πραγματικότητα που πλευρές της, έχουμε και στον Δήμο μας.
Οι υπηρεσίες του Δήμου είναι υποστελεχώμενες με τους εργαζόμενους να δίνουν μάχη να ανταποκριθούν στα καθήκοντα τους, ενώ πολλές φορές γίνονται μπαλάκι από υπηρεσία σε υπηρεσία για να καλύπτουν τα κενά. Αρκεί μόνο να σκεφθείς κανείς ότι υπάρχουν μόνο 7 καθαρίστριες εσωτερικού χώρου για να την καθαριότητα όλων των δημοτικών κτιρίων, μιλώντας ουσιαστικά για μια έκταση τριών Δήμων. Αντίστοιχη κατάσταση επικρατεί και στις υπόλοιπες υπηρεσίες. Με τα παραπάνω, έρχεται να προστεθεί και το γεγονός της έλλειψης αρκετών ειδικοτήτων με αποτέλεσμα ο Δήμος πολλές φορές να προχωράει σε εργολαβικούς για να κάνει την δουλειά.
Η μη πρόσληψη μονίμων υπαλλήλων και ειδικοτήτων στους Δήμους και η μονιμοποίηση της ανακύκλωσης ολιγόμηνων συμβασιούχων, των 3Κ κλπ. είναι θηλιά στο λαιμό των δημοτικών υπηρεσιών.
Βέβαια, ενδεικτική ήταν η στάση των υπόλοιπων κομμάτων στο Κοινοβούλιο στην συζήτηση που έγινε τις προηγούμενες μέρες για την συνταγματική αναθεώρηση, όταν το ΚΚΕ ήταν το μοναδικό κόμμα που έβαλε το ζήτημα της κατάργησης του άρθρου 103 που αφορά την απαγόρευση της μονιμοποίησης των συμβασιούχων. Όλα τα υπόλοιπα κόμματα καταψήφισαν την συγκεκριμένη πρόταση και για ακόμα μια φορά οι μάσκες έπεσαν.
Την στάση αυτή πρέπει να την χρεωθούν και τα τοπικά τους στελέχη στις ερχόμενες εκλογές και να αφήσουν τα κροκοδείλια δάκρυα για όλα αυτά που κάνει το «συγκεντρωτικό κράτος», όπως λένε.
Επίσης, πολλές φορές έργα και μελέτες τα οποία μπορούν να τα αναλάβουν οι ίδιοι οι δημοτικοί υπάλληλοι δεν γίνεται, και με τον τρόπο αυτό, ουσιαστικά
απαξιώνονται οι ίδιες οι δυνατότητες του δυναμικού του Δήμου. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι Δημοτική Αρχή, ανέθεσε στην «Μητροπολιτική Αναπτυξιακή» με κόστος, μάλιστα, 23.500 ευρώ, την μελέτη αξιοποίησης του κτιριακού αποθέματος του Δήμου, την ίδια στιγμή που η τεχνική υπηρεσία αριθμεί 30 περίπου ανθρώπους με επιστημονική επάρκεια, εμπειρία και μεράκι.
Έτσι πολλά έργα, ενώ μπορούν να τα κατασκευάσουν οι εργαζόμενοι,
δίνονται έξω σε εργολάβους. Οι ίδιοι οι εργαζόμενοι σε μια περιοδεία που βγήκαμε στα εργοτάξια καθαριότητας μας έλεγαν ότι το κομμάτι της οδοποιίας δίνεται σε εργολάβους οι οποίοι κατασκευάζουν τα έργα τις περισσότερες φορές με πολλές κακοτεχνίες, σε πολύ γρήγορους χρόνους με αποτέλεσμα να έρχονται μετά οι δημοτικοί εργαζόμενοι να διορθώσουν τα κακώς κείμενα και πολλές φορές, μάλιστα να ακούν και την γκρίνια των δημοτών. Τα παραπάνω, προφανώς είναι ενδεικτικά, καθώς μια σειρά αλλά ζητήματα προκύπτουν καθημερινά όπως ότι δίνουν έναν σκασμό λεφτά σε ιατρικές εξετάσεις έξω γιατί δεν καλύπτονται ούτε για τα βασικά, η απουσία νομικής στήριξης από υπηρεσία του Δήμου κλπ.
Προτεραιότητα μας είναι να δώσουμε ζωή και περιεχόμενο στους εργαζομένους, να δώσουμε προτεραιότητα στις ανάγκες τους και όλοι μαζί να βάλουμε εμπόδιο στην προσπάθεια ιδιωτικοποίησης των δημοτικών υπηρεσιών. Να αναδείξουμε τις αρετές τους και μαζί να προχωρήσουμε, να κάνουμε έργα που θα χαρούν εμείς και τα παιδιά μας, να κάνουν οι ίδιοι πράγματα και να ξέρουν ότι είναι για το καλό των δημοτών και όχι διαφόρων οικονομικών συμφερόντων και επιχειρήσεων
Γιατί όταν μιλάμε για πόλη μιλάμε για τους ανθρώπους της, αυτούς που την κτίζουν, βλέπουμε τις ανάγκες τους στην ζωή, την κατοικία, την εργασία, την κοινωνία.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η στάση του κομμουνιστή Δημάρχου της Πάτρας, του Κώστα Πελετίδη, που η κυβέρνηση τον σέρνει στα δικαστήρια επειδή προασπίστηκε το δικαίωμα στην εργασία των δημοτικών υπαλλήλων του, διεκδίκησε μόνιμη και σταθερή δουλειά με δικαιώματα, μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων χωρίς όρους και προϋποθέσεις, με την Δημοτική Αρχή να αρνείται να παραδώσει τους ατομικούς φακέλους των εργαζομένων για επανέλεγχο, καθώς αυτό θα άνοιγε τον δρόμο για απολύσεις.
Διεκδικούμε, λοιπόν:
- Προσλήψεις μόνιμου προσωπικού όλων των ειδικοτήτων.
- Μέτρα Υγιεινής και Ασφάλειας στους χώρους δουλειάς. Αναγνώριση του Εργατικού Ατυχήματος και της Επαγγελματικής Ασθένειας και στο Δημόσιο Τομέα.
- Καμιά περικοπή στα ΒΑΕ και το Επίδομα Επικίνδυνης και Ανθυγιεινής Εργασίας. Ένταξη και άλλων ειδικοτήτων.
- Κρατική χρηματοδότηση υποδομών και μηχανημάτων, μόνιμο προσωπικό με συνεχής εκπαίδευση, κατάργηση των ελαστικών μορφών εργασίας για να εκλείψουν οι νεκροί και τσακισμένοι εργαζόμενοι που έχουν φτάσει σε θλιβερά επίπεδα στους Ο.Τ.Α.
Παλεύουμε:
- Για την μη ιδιωτικοποίηση δομών και υπηρεσιών των δήμων.
- Για την πλήρη απαλλαγή των εργαζομένων των οικονομικών υπηρεσιών από κάθε πειθαρχική ή ποινική ευθύνη σχετικά με την οικονομική διαχείριση
- Για την επαναφορά από την 1η Γενάρη 2019 του Προληπτικού Ελέγχου των δαπανών των ΟΤΑ Α΄ Βαθμού
- Για την άμεση κατάργηση των διατάξεων του άρθρου 204 του Ν.4555/2018 με τις οποίες οι αιρετοί απαλλάσσονται κάθε ευθύνης των διαδικασιών εκκαθάρισης και πληρωμής των δαπανών ΟΤΑ Α΄ Βαθμού.
- Για τη μη εκχώρηση των αποθεματικών των δήμων στην τράπεζα της Ελλάδος
- Για την επαναφορά του 13ου - 14ου μισθού και την κατάργηση όλων των αντιλαϊκών, αντεργατικών νόμων.
- Για τη μονιμοποίηση όλων των συμβασιούχων των δήμων, των παιδικών σταθμών, ΚΔΑΠ, ΚΔΑΠΜΕΑ, "ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ"
- Για να καταργηθεί η αντιδραστική "αξιολόγηση" εργαζομένων και υπηρεσιών, που στόχο έχει τις μειώσεις μισθών, τις ιδιωτικοποιήσεις, τις απολύσεις».
Φίλες και Φίλοι, Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Κρίσιμο ζήτημα και προτεραιότητα μας είναι το κομμάτι που αφορά την ΥΓΕΙΑ και τα επιμέρους κομμάτια της, όπως η πρόληψη, η θεραπεία και η αποκατάσταση. Πραγματικά μια λεπτή γραμμή συνδέει όλες τις αντιλαϊκές κατευθύνσεις και στον τομέα της υγείας από την ΕΕ μέχρι την Τοπική Διοίκηση, αναδεικνύοντας την ενιαία επίθεση που δεχόμαστε, άρα και την ενιαία απάντηση που πρέπει να δώσουμε σε όλες τις κάλπες.
Η στρατηγική της ΕΕ για την Υγεία Πρόνοια για την περίοδο 2014-2020 αποτελεί μέρος της Στρατηγικής «Ευρώπη 2020».
Ο κανονισμός της ΕΕ για το «Τρίτο Πρόγραμμα δράσης για την Υγεία 2014 – 2020» είναι αποκαλυπτικός. Για παράδειγμα, αναφέρει ότι, «εάν οι άνθρωποι παραμείνουν υγιείς και ενεργοί για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και αν τους παρέχονται οι δυνατότητες να αναλαμβάνουν ενεργό ρόλο στη διαχείριση της υγείας τους, το γεγονός αυτό θα έχει συνολικά θετικές στην παραγωγικότητα και την ανταγωνιστικότητα, ενώ συγχρόνως θα μειωθούν οι πιέσεις στους εθνικούς προϋπολογισμούς»
Όπως προκύπτει από το παραπάνω απόσπασμα,
τα θέματα υγείας απασχολούν την ΕΕ στο μέτρο και το βαθμό που εμποδίζουν την παραγωγικότητα των εργαζομένων.
Το ελληνικό πρόγραμμα «ΥΓΕΙΑ 2014 – 2020» εξειδικεύει τη στρατηγική της ΕΕ στην υγεία – πρόνοια με τα περιβόητα «βιώσιμα και αποδοτικά συστήματα υγείας» μέσω της «οικονομικής βιωσιμότητας τους», τα «ελάχιστα βασικά πακέτα», την ανάπτυξη του κλάδου της Υγείας μέσω της «εξωστρέφειας» του συστήματος υγείας, δηλαδή την ενίσχυση της επιχειρηματικής δράσης στον κλάδο.
Τι σημαίνουν όλα τα παραπάνω; Για το 2019 νέο πετσόκομμα της κρατικής χρηματοδότησης, κατά 5,3% (65 εκατ.), που έρχεται να προστεθεί στις μειώσεις κατά 24,1% (363 εκατ.) το 2018 και κατά 28,8% (432 εκατ.) το 2015.
Στο πλαίσιο αυτής πολιτικής νέο στοιχείο αποτελεί η νομοθέτηση της δυνατότητας της Τοπικής Διοίκησης Ά και Β’ βαθμού ανάλογα να χρηματοδοτεί τη δημιουργία μονάδων υγείας, τον εξοπλισμό τους, τη μισθοδοσία προσωπικού, την παροχή επιδομάτων σε χρήμα και σε είδος (πχ. Στέγαση) ως «κίνητρα» κυρίως σε γιατρούς των περιφερειακών «άγονων» περιφερειών.
Στην ουσία αυτό το μέτρο – παρόλο που μπορεί να έχει θετικό αποτέλεσμα σε ορισμένες περιοχές – αποτελεί μετάθεση της ευθύνης του κεντρικού κράτους στο περιφερειακό (Τοπική Διοίκηση) και προοπτικά στους κατοίκους μέσω της τοπικής φορολογίας, στο όνομα… του να καλύπτεται τουλάχιστον ένας μέρος των αναγκών για τη στελέχωση των μονάδων υγείας, τον εξοπλισμό κλπ.
Επιπλέον ανοίγει το δρόμο της μεγαλύτερης διαφοροποίησης των μονάδων υγείας όσον αφορά την ανάπτυξη και τις υπηρεσίες, ανάλογα με την οικονομική δυνατότητα της Τοπικής Διοίκησης, αλλά και των κατοίκων, να χρηματοδοτούν ή όχι τέτοιες ανάγκες.
Και να πάμε τώρα στην ΠΦΥ, που κυβέρνηση, Δημοτική Αρχή και λοιπές παρατάξεις σκίζονται να μαλώνουν για το ποιος έφερε πρώτος τις ΤΟΜΥ στον Δήμο.
Η κυβέρνηση, λοιπόν, προπαγανδίζει ότι οι τοπικές μονάδες υγείας (ΤΟΜΥ) με τους οικογενειακούς γιατρούς αποτελούν επιπλέον ενίσχυση της δημόσιας ΠΦΥ. Αυτό θα ίσχυε, λέμε εμείς, εάν αποτελούσαν αποκεντρωμένες μονάδες ενός αναπτυγμένου κρατικού συστήματος ΠΦΥ με επαρκή αριθμό, στελέχωση και εξοπλισμό κρατικά κέντρα Υγείας που θα μπορούσαν να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της πρόληψης, θεραπείας και αποκατάστασης, εξειδικευμένα κατά φύλο, ηλικία, πάθηση, έγκαιρα και αποτελεσματικά, κοντά στον τόπο κατοικίας, σπουδών, άθλησης, εργασία κλπ.
Κάτι τέτοιο όμως όχι μόνο δεν υπάρχει, αλλά αντίθετα ενισχύεται μια καρικατούρα ουσιαστικά ΠΦΥ.
Με βάση τον αριθμό και τη σύνθεση αυτών των Τοπικών μονάδων, τις τεράστιες ελλείψεις σε στελέχωση και εξοπλισμό των δημόσιων κέντρων υγείας , αντικειμενικά καθίσταται «αδειανό πουκάμισο» ο ισχυρισμός της κυβέρνησης ότι θα παρέχουν υπηρεσίες πρόληψης, προαγωγής της υγείας.
Στον Δήμο μας λειτουργούν 3 Νοσοκομεία, 4 ΤΟΜΥ (σε Ευκαρπία, Νικόπολη, Πολίχνη και Σταυρούπολη), 1 τοπικό ιατρείο, 1 Κοινωνικό Ιατρείο, 1 Κοινωνικό Φαρμακείο και 7 ΚΑΠΗ με τα παραρτήματά τους.
Μάλιστα στο Δήμο εγκαινιάστηκε, και η πρώτη πανελλαδικά ΤΟΜΥ, με εγκαίνια από τον Υπουργό Υγείας, παρουσία και του Επιτρόπου για θέματα Υγείας της ΕΕ.
Οι ΤΟΜΥ του Δήμου είναι στελεχωμένες με περίπου 3 Παθολόγους, 4 Παιδιάτρους, 11 Οικογενειακούς Ιατρούς, περίπου 8 Νοσηλευτές, 5 Επισκέπτες Υγείας, 3 Κοινωνικούς Λειτουργούς και Διοικητικό προσωπικό, σύμφωνα με τα στοιχεία τους. Το προσωπικό που απασχολούν είναι με δίχρονες συμβάσεις ΕΣΠΑ. Λαμβάνοντας υπόψιν και τα ωράρια λειτουργίας τους (δηλαδή ότι δεν εφημερεύουν), τα 10-15 λεπτά διαθέσιμου χρόνου για κάθε ασθενή, τους χιλιάδες εγγεγραμμένους κλπ καταλαβαίνουμε πόσο «ποιοτικές» μπορούν να είναι αυτές οι μονάδες υγείας, αφού επί της ουσίας καταλήγουν να λειτουργούν κυρίως για συνταγογράφηση και όχι ουσιαστική παροχή Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Με την στρατηγική της «αποκέντρωσης» λοιπόν, ολοκληρώθηκε σχεδόν η αποσάθρωση του τομέα της πρόνοιας και υγείας ως ευθύνης του κράτους, η συρρίκνωση των δομών της, η ανάθεση όλο και μεγαλύτερου μέρους των εργασιών σε ευκαιριακές δομές διαχείρισης της απόλυτης φτώχειας. Ενδεικτικά σε ανακοίνωση του Δήμου για τη λειτουργία του κοινωνικού φαρμακείου αναφέρεται ξεκάθαρα ότι «το σχετικό φαρμακευτικό υλικό εξασφαλίζεται μέσω συνεργασιών με φαρμακοβιομηχανίες, φαρμακευτικούς συλλόγους, φαρμακεία, καθώς και από τη συνεισφορά συλλογικών φορέων, επιχειρήσεων και πολιτών. Συνολικά από τον Μάιο έως τον Σεπτέμβριο (του έτους εκείνου) έγιναν χορηγίες από 37 φαρμακεία, 29 ιδιώτες, 3 εκκλησίες, 2 εταιρίες,[…]Στόχος είναι η κάλυψη των αναγκών φαρμακευτικής περίθαλψης πολιτών, οι οποίοι βρίσκονται σε πλήρη ένδεια ή χωρίς ασφαλιστική κάλυψη». Όλα αυτά με στελέχωση 2 εργαζομένων και 125 ωφελούμενους, ενώ στην ίδια ρότα κινούνται και οι υπόλοιπες αντίστοιχες δομές.
Αλήθεια, σε έναν Δήμο με 100 χιλιάδες κατοίκους που είναι τέταρτος στην ΠΚΜ στον υψηλότερο αριθμό ατόμων που ανήκουν στις ευάλωτες ομάδες πληθυσμού με ποσοστό 6,94%, σε έναν Δήμο που κατατάσσεται πρώτος σε αριθμό αιτήσεων (3.598) για το «Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης» πανελλαδικά ανάμεσα σε 30 Δήμους, μπορούν τέτοιες δομές να καλύψουν έστω και τις πολύ βασικές ανάγκες των δημοτών; Προφανώς, η απάντηση είναι αυτονόητη.
Απέναντι στις κατευθύνσεις αυτές, διεκδικούμε:
- Κέντρα Υγείας ανά περιοχή και Περιφερειακά Ιατρεία στις συνοικίες στα πλαίσια της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και ενταγμένα στο Ενιαίο Κρατικό Σύστημα Υγείας.
- ΚΥ και ΠΙ στελεχωμένα με γιατρούς όλων των απαραίτητων ειδικοτήτων, οδοντιάτρους, φαρμακοποιούς, με νοσηλευτικό προσωπικό και μαίες, κοινωνικούς λειτουργούς, επισκέπτες υγείας, ψυχολόγους και άλλους υγειονομικούς, υποστηρικτικό και διοικητικό προσωπικό, λαμβάνοντας υπόψιν και την ηλικιακή – κοινωνική, επιδημιολογική κλπ σύνθεση του πληθυσμού.
- ΚΥ και ΠΙ με εργαζόμενους που θα δουλεύουν με σταθερή και μόνιμη εργασία, με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα.
- ΚΥ που να διαθέτουν πλήρη εργαστηριακό, διαγνωστικό εξοπλισμό, φυσικοθεραπευτήριο, οδοντιατρείο, φαρμακείο και τα οποία θα λειτουργούν σε 24 βάση καλύπτοντας με αυτό τον τρόπο τις άμεσες ανάγκες και τα έκτακτα περιστατικά της περιοχής.
- ΚΥ και ΠΙ που να λειτουργούν ως Πρωτοβάθμιες Μονάδες Υγείας ουσιαστικά και όχι μόνο «κατ’ όνομα».
Βάζουμε στο επίκεντρο το ζήτημα της καταπολέμησης των ναρκωτικών, που κανείς άλλος από τις υπόλοιπες πολιτικές δυνάμεις δεν βγάζει άχνα. Γνωρίζουμε πολύ καλά ότι η φτώχεια και τα αδιέξοδα πάνε χέρι – χέρι με τα ναρκωτικά. Η εξάρτηση από τα ναρκωτικά, ένα πολυπαραγοντικό φαινόμενο, έχει βαθιές κοινωνικές ρίζες, εξαρτάται κατά μεγάλο μέρος από τις κοινωνικές συνθήκες μέσα στις οποίες οι νέοι καλούνται να διαμορφώσουν το χαρακτήρα τους, να θέσουν τους στόχους τους, να ονειρευτούν.
Διεκδικούμε να δημιουργηθεί, λοιπόν, συμβουλευτικός σταθμός στον Δήμο που θα αφορά την αντιμετώπιση των εξαρτήσεων και να λειτουργεί ως δημόσια, δωρεάν δομή σε συνεργασία και με το ΚΕΘΕΑ.
Φίλες και φίλοι,
Πιστεύουμε ότι διέξοδο σε όλα αυτά τα προβλήματα πρέπει να δίνει η ερασιτεχνική δημιουργία, ο πολιτισμός ,ο λαϊκός μαζικός αθλητισμός. Παρόλα αυτά στον Δήμο υπάρχουν πολλά ζητήματα που μπαίνουν εμπόδιο, ώστε οι παραπάνω τομείς να αναπτυχθούν.
Παρόλο που έχεις 2.500 αθλητές στον Δήμο, η πλειοψηφία των αθλητικών εγκαταστάσεων δεν βρίσκονται σε ικανοποιητικό βαθμό συντήρησης και καθαριότητας, καθώς υπάρχει έλλειψη σε προσωπικό και ειδικότητες.
Πρέπει να πούμε σε αυτό το σημείο ότι η πολιτική του Καλλικράτη και του Κλεισθένη εκφράζεται στο κομμάτι του αθλητισμού, περνώντας θηλιά στην λειτουργία των δημοτικών υπηρεσιών.
Τι σημαίνει αυτό για τον Δημότη του Παύλου Μελά; Σημαίνει ότι για να βγάλει μηνιαία κάρτα κάποιος στο Κολυμβητήριο της Σταυρούπολης πρέπει να πληρώσει 30 ευρώ για να μπορεί ο Δήμος να εμφανίζει έσοδα στο κράτος έτσι ώστε να του παρέχει τον αναγκαίο εξοπλισμό και δυναμικό για να μπορεί να λειτουργήσει το κολυμβητήριο. Αν δεν παρουσιάζεις ανταποδοτικότητα στις υπηρεσίες δεν σου δίνει ούτε δεκάρα τσακιστή. Έτσι ο Δήμος, ουσιαστικά μετατρέπεται σε επιχείρηση στην λογική «κόστους οφέλους».
Εμείς διεκδικούμε να προσληφθεί το αναγκαίο προσωπικό με πλήρη εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, να δοθεί το αντίστοιχο κονδύλι για τη μισθοδοσία τους από τον κρατικό προϋπολογισμό με εξασφάλιση από το κράτος της ανοιχτής και δωρεάν πρόσβασης για όλους στις αθλητικές εγκαταστάσεις.
Από την άλλη, όσον αφορά το κομμάτι του πολιτισμού, από την στιγμή που έκλεισε το δημοτικό θέατρο «Έλλη Παπαπαναγιώτου», πολλές πολιτιστικές ομάδες έμειναν χωρίς στέγη και συνολικά η πολιτιστική δραστηριότητα μειώθηκε και εξαιτίας της μειωμένης κρατικής χρηματοδότησης. Εμείς λέμε ότι τώρα χρειάζεται να εξασφαλιστεί με αποκλειστικά κρατικούς πόρους το δικαίωμα στην ελεύθερη πρόσβαση στον πολιτισμό, στην ανάπτυξη της ερασιτεχνικής δημιουργίας.
Φίλες και Φίλοι
Είμαστε σε έναν Δήμο οποίος αν και έχει πολλές δυνατότητες όσον αφορά την αξιοποίηση του δομημένου και φυσικού του περιβάλλον, η Δημοτική Αρχή ,παίρνοντας την σκυτάλη από τις προηγούμενες, δεν αξιοποίησε ούτε στο ελάχιστο όλα αυτά τα πλεονεκτήματα που έχουμε αφενός, και αφετέρου δεν αντιμετωπίστηκε το πλήθος ζητημάτων που συναντάμε καθημερινά.
Μέσα στο πλήθος αυτών των ζητημάτων ξεχωρίζει η διαχείριση των στρατοπέδων της περιοχής, αυτό του Παύλου Μελά και το Καρατάσιου. Αν και είναι δυο διαμάντια για την περιοχή μας, έχουν αφεθεί στην τύχη τους, σημειώνουν μεγάλο βαθμό υποβάθμισης μέχρι το σημείο όπου το στρατόπεδο του ΠΜ έχει καταλήξει να είναι σκουπιδότοπος. Μιλάμε για δύο εκτάσεις 1.000 περίπου στρεμμάτων που μπορούσαν να αποτελέσουν πράσινες οάσεις για τους κατοίκους της περιοχής, ελεύθεροι κοινωφελείς χώροι στους οποίους οι δημότες θα είχαν πρόσβαση και χρήση, μακριά από την λογική της ανταποδοτικότητας και της εμπορευματοποίηση της γης, για να καλύψουν το πλήθος των αναγκών του.
Η «Λαϊκή Συσπείρωση» ανέδειξε από την πρώτη φορά και κινήθηκε μαζί με το εργατικό κίνημα με τον παραπάνω προσανατολισμό.
Είναι ενδεικτική η στάση που κράτησαν οι δημοτικοί μας σύμβουλοι στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου όταν συζητιόταν η έγκριση του στρατηγικού σχεδίου του στρατοπέδου του ΠΜ. Είμασταν οι μόνοι που αναδείξαμε και καλέσαμε να πάρουν θέση και οι υπόλοιποι δημοτικοί σύμβουλοι, για κρίσιμα ζητήματα, όπως οι αναφορές που γινόταν στο παραπάνω σχέδιο για συμπράξεις δημοσίου ιδιωτικού τομέα μέσα στο στρατόπεδο, για ανταποδοτικές λειτουργίες, για εκμίσθωση χώρων σε ιδιώτες κλπ.
Την ίδια στιγμή, η δημοτική αρχή έκανε γενικές αναφορές από εδώ και από κει, δεν αρνήθηκε τις παραπάνω κατευθύνσεις σε καμιά περίπτωση και απάντησε με ένα γενικό «θα τα δούμε όλα στην μελέτη οικονομικής βιωσιμότητας». Σε κοινή ρότα και οι εκπρόσωποι από τις άλλες παρατάξεις οι οποίοι γενικολογούσαν και μάλιστα προχωρούσαν και σε δηλώσεις όπως ότι
«σήμερα οι πόλεις ανταγωνίζονται, οι περιφέρειες ανταγωνίζονται, τα κράτη ανταγωνίζονται κι εμείς πρέπει να ανταγωνιστούμε αλλά όχι με ένα τοπικό οραματικό βίωμα κάποιας ψευτοαριστερής αντίληψης του παρελθόντος, αλλά μιας νέας αριστερής αντίληψης που λέει, ότι πρέπει να προκαλούμε πλούτο και τον πλούτο να τον δίνουμε στην κοινωνία»,
όπως δήλωσε ο πρώην Δήμαρχος του Παύλου Μελά, στέλεχος του ΚΙΝΑΛ που σε αυτές τις εκλογές κατεβαίνουν με τον συνδυασμό «αλλάζω την πόλη μου»…εμείς προσθέτουμε
«αλλάζω την πόλη μου, την κάνω επιχείρηση», για να λέμε και όλη την αλήθεια, γιατί η μισή είναι ψέμα.
Δηλαδή τι μας λένε; Οι δήμοι και οι δημοτικές αρχές να υποταχθούν στα ασφυκτικά πλαίσια του «ρεαλισμού» της εποχής, να γίνουν επιχειρήσεις με το Δούναι και Λαβείν να γίνεται κανόνας, να μετράνε τις ανάγκες του κόσμου σε έξοδα και έσοδα …και ας αφήσουν τις σάλτσες για επιστροφές του πλούτου στην κοινωνία και άλλα τέτοια γλυκανάλατα.
Επίσης, δεν μας εφησυχάζουν ούτε τα πανηγύρια της κυβέρνησης, ούτε τα πανηγύρια της Δημοτικής αρχής, για το γεγονός ότι κατά χρήση έχει δοθεί το στρατόπεδο ΠΜ στον Δήμο, ούτε και τελευταία όμως, με το γεγονός ότι δόθηκαν χρήματα από την Περιφέρεια.
Άλλωστε ένα σχέδιο Βιωσιμότητας από το ΑΠΘ που συζητιέται αυτές τις ημέρες, όπως μάθαμε, μιλάει ακόμα και για κατασκευή ξενοδοχείου με μέρος των εσόδων να πηγαίνουν στην μετέπειτα λειτουργία του στρατοπέδου.
Εμείς τι λέμε λοιπόν; Πρώτα και κύρια, η απόδοση με όποιους όρους έγινε, ήταν αποτέλεσμα πολύχρονου αγώνα και διεκδίκησης των ίδιων των κατοίκων που σταθερά έβαζαν το ζήτημα της άμεσης αξιοποίησης με βάση τις ανάγκες τους, παρά τις πραγματικά δεκάδες «εικονικές» παραδόσεις που έκαναν οι Δημοτικές αρχές κατά καιρούς, που μόνο αποτέλεσμα είχαν η εκκλησία τα 2 στρέμματα που είχε στο στρατόπεδο να τα κάνει 8.
Όλη αυτή η αντίδραση δεν πρέπει να σταματήσει τώρα αλλά πρέπει να φουντώσει ακόμα περισσότερο. Να μην θεωρήσουμε τίποτα δεδομένο και να αποτρέψουμε οποιαδήποτε σκέψη και κίνηση που θα στοχεύει στην εμπορευματοποίηση του στρατοπέδου, στην ανταποδοτικότητα τόσο στην φάση της κατασκευής του όσο και στην φάση λειτουργίας του.
Οι κύριοι της Δημοτικής Αρχής και οι λοιπές παρατάξεις, πραγματικά, διυλίζουν τον κώνωπα και καταπίνουν την κάμηλο. Αλήθεια πως γίνεται εδώ και δεκαετίες να εγείρεται το ζήτημα των αναξιοποίητων στρατοπέδων και μέσα σε 7μήνες να κατασκευάζεται στην πιο άναρχη πολεοδομικά περιοχή της Ελλάδας, τα Μετέωρα, το μεγαλύτερο κατάστημα LIDL των βαλκάνιων;
Άχνα δεν έβγαλαν ότι ένα μεγαθήριο έρχεται και εγκαθίσταται σε μια περιοχή αμιγούς κατοικίας, με μεγάλη διέλευση παιδιών και ανθρώπων από τους περίγυρους δρόμους, και με σημαντικά αλλά πολεοδομικά προβλήματα που συναντάμε στην περιοχή.
Ποιος δηλαδή παίρνει την ευθύνη για την όχληση που θα προκληθεί στην περιοχή, για την κυκλοφοριακή σύμφορη λόγω της λειτουργίας του καταστήματος, για το κλείσιμο και τον αφανισμό των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων της περιοχής επειδή δεν θα μπορέσουν προφανώς να ανταγωνιστούν το μονοπώλιο στον κλάδο τους.
Βέβαια, «στέλεχος» της εταιρίας που βρέθηκε στο Δημοτικό Συμβούλιο για να κάνει παρέμβαση, είπε ξεκάθαρα ότι
«εγώ απλά εφαρμόζω τον νόμο», και η αλήθεια είναι αυτή. Εφαρμόζεται όλο το αντιδραστικό χωροταξικό και πολεοδομικό πλαίσιο κατά τις επιταγές της ΕΕ και της κυβέρνησης, καθώς ο χώρος για αυτούς είναι πεδίο κερδοφορίας και ανταγωνιστικότητας για το μεγάλο κεφάλαιο.
Το πως σκέφτονται να αξιοποιήσουν
το παράκτιο μέτωπο της Θεσσαλονίκης, τα σχέδια για
το Ελληνικό, τα Καζίνο που ξεπετάγονται σαν τα μανιτάρια στην Αθήνα και όχι μόνο, είναι ενδεικτικά παραδείγματα της παραπάνω κατεύθυνσης.
Για το Καρατάσιου τι να πούμε; Η συζήτηση στο Δημοτικό συμβούλιο βρίσκεται στο επίπεδο:
Τίνος είναι βρε γυναίκα τα παιδιά; Το `να μου φωνάζει "Σι", τ' άλλο μου φωνάζει "Για". Μια λένε ότι ανήκει στο Ταμείο Εθνικής Άμυνας και πρέπει να το διεκδικήσουμε από εκεί, άλλοι λένε ότι ανήκει στο Υπουργείο Οικονομικών,…και αν είχες από την μία την εκκλησία να κερδίζει στρέμματα στο Παύλου Μελά, από την άλλη στο Καρατάσιου έχεις τον Μακεδονικό να διεκδικεί 50 έως και 100 στρέμματα γης για να μεγαλώσει τις αθλητικές του εγκαταστάσεις με τις ευλογίες του Καμένου.
Εμείς λέμε ότι ανήκει στην κοινωνία και αυτό δεν είναι νομικό καθεστώς αλλά η ουσία του ζητήματος.
Η θέση μας είναι ξεκάθαρη και αυτή την θέση, θα υπερασπιστούμε και στο Δημοτικό Συμβούλιο. Και τα δύο στρατόπεδα να αποδοθούν τώρα στο λαό και να προχωρήσουν άμεσα οι εργασίες χωρίς καμιά καθυστέρηση. Θα μας πει κάποιος: «καλά τα λέτε αλλά γίνεται αυτό το πράγμα; υπάρχουν τόσα εμπόδια».
Εμείς απαντάμε ότι έγινε στον τρίτο μεγαλύτερο Δήμο της χώρας με Δημοτική Αρχή την «Λαϊκή Συσπείρωση» που με συνοδοιπόρο τον πατραϊκό λαό διεκδίκησαν και μετέτρεψαν έναν σκουπιδότοπο, ένα εγκαταλελειμμένο κουφάρι, σε ένα πανέμορφο πάρκο στον
Κόκκινο Μύλο, όπως λέγεται η περιοχή, που τώρα φιλοξενεί τις παιδικές κατασκηνώσεις του Δήμου με την πατραϊκή οικογένεια να παίρνει μια ανάσα.
Μπήκαν μέσα τα συνεργεία του Δήμου, ξεκίνησαν να δουλεύουν και με πλήθος λαϊκών κινητοποιήσεων, Κτηματική Υπηρεσία και Κυβέρνηση υποχρεώθηκαν να αποδώσουν στον Δήμο ολόκληρη την έκταση και όχι μέρος της. Έτσι όλη η παραλιακή ζώνη θα αναπλαστεί για τον λαό.
Διεκδικούμε συνολικά λοιπόν:
- Να αυξηθούν τώρα οι οργανωμένοι χώροι πρασίνου για να καλύψουμε ακόμα περισσότερο τις ανάγκες των δημοτών μας. Η αναλογία πρασίνου ανά κάτοικο στον Δήμο αγγίζει τα 3 μ2/κάτοικο, όταν Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας και εδώ στην Ελλάδα το ελάχιστο όριο είναι τουλάχιστον 10μ2. Να γίνει ειδική μελέτη, για την πλήρη καταγραφή και αξιοποίηση όλων των κοινόχρηστων και κοινωφελών χώρων της δημοτικής περιουσίας. Να πάρουν ανάσα πυκνοδομημένες περιοχές, όπως η Ηλιούπολη, η Ομόνοια κλπ.
- Να προχωρήσουν άμεσα οι εργασίες ανακατασκευής, ανάπλασης και συντήρησης στους πάνω από 100 χώρους πρασίνου που αντιπροσωπεύουν μόνο το 5% της συνολικής έκτασης του Δήμου, όπως το άλσος των Μετεώρων έκτασης 111 στρ. που προτείνουμε να γίνει Οργανωμένο Πάρκο Πόλης για όλο τον Δήμο, το ΔΑΚ στην Πολίχνη, το πάρκο Δημοκρατίας και Αγ. Κωνσταντίου η πλατεία και οι λοιποί κοινόχρηστοι χώροι των Εργατικών Κατοικιών στην Ευκαρπία.
- Κατασκευή έργων και αναπλάσεις περιοχών που θα δίνουν ανάσα στην καθημερινότητα μας μακριά από την λογική της εργολαβίας. Αξιοποίηση των 200 περίπου διαμερισμάτων του Δήμου για κάλυψη των αναγκών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων και όχι μόνο.
- Κανένας πλειστηριασμός - κατεδάφιση λαϊκής κατοικίας. Καμία κατάσχεση λογαριασμών, λοιπών περιουσιακών στοιχείων και δέσμευση ΑΦΜ εργαζομένων με αυθαίρετα κτίσματα εκτός σχεδίου πόλης. Να διαγραφούν ΤΩΡΑ όλα τα πρόστιμα κυβέρνησης, δήμων και πολεοδομίας σε εργατικές λαϊκές οικογένειες, για σπίτια και μικρομάγαζα. Ένα αίτημα που αφορά αρκετούς δημότες κυρίως στις περιοχές των Άνω Μετεώρων, Ευξεινούπολης, Φιλοθέης και Εφεδρούπολης αλλά και σε άλλες περιοχές του Δήμου που σημειώνεται αυθαίρετη δόμηση.
- Διεκδίκηση κονδυλίων από τον κρατικό προϋπολογισμό, από το ΕΣΠΑ και το ΠΕΠ, που θα κατευθυνθούν στην υλοποίηση έργων αντισεισμικής, αντιπλημμυρικής, αντιπυρικής προστασίας που στην περιοχή μας είναι ανύπαρκτα, την ίδια στιγμή που 185 στρμ δάσους περιβάλλουν το Δήμο, την ίδια στιγμή που το δίκτυο ύδρευσης και αποχέτευσης είναι παμπάλαιο, το δίκτυο απορροής ομβρίων υδάτων ανεπαρκέστατο σε όλη την έκταση του Δήμου, ώστε με την πρώτη βροχή σε περιοχές όπως στην Ηλιούπολη, στην Λατομείου, στα Μετέωρα, στην Πολίχνη και σε άλλες, οι δρόμοι να θυμίζουν χείμαρροι.
- Δεν υποτιμάμε κανένα ζήτημα στην καθημερινότητα των δημοτών αλλά τα θέτουμε στην πρώτη γραμμή διεκδίκησης, όπως η έλλειψη εσωτερικής συγκοινωνίας, ο προβληματικός ηλεκτροφωτισμός της περιοχής μας κ.α.
Φίλες και Φίλοι,
Θέλουμε να αναφερθούμε σε ένα τελευταίο ζήτημα αλλά όχι λιγότερο σημαντικό, στο ζήτημα αυτό της Σχολικής Στέγης. Αυτή την στιγμή στον δήμο λειτουργούν
99 σχολικές μονάδες 82 διδακτήρια με 15.300 μαθητικό δυναμικό.
Με την μορφή ΣΔΙΤ (Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, δηλαδή) είναι σχεδιασμένο να προχωρήσει η κατασκευή του 1ου και 3ου Λυκείου Πολίχνης, ενός Λυκείου και ενός Δημοτικού στην περιοχή της Ευκαρπίας. Βέβαια, το «είναι σχεδιασμένο» είναι σχετικό με την έννοια ότι η διαδικασία σχεδιασμού έχει ξεκινήσει από το 2006, 13 χρόνια πίσω γιατί ο ιδιώτης προφανώς δεν έβρισκε κέρδος να επενδύσει στην σχολική στέγη.
Αν κανείς συνυπολογίσει και την ανάγκη για άμεση κατασκευή ενός Δημοτικού στην περιοχή της Νικόπολης, προφανώς εγείρονται σοβαρά ζητήματα για τις οικογένειες και τους μαθητές του Δήμου. Σε σχέση τις ΣΔΙΤ, ο Δήμος έχει υπογράψει συμβόλαιο για 50 χρόνια με την κατασκευαστική εταιρία.
Αυτό τι σημαίνει; Ουσιαστικά, ο ιδιώτης νοικιάζει στο κράτος για 50 χρόνια την σχολική στέγη και αναλαμβάνει τη φύλαξη, την καθαριότητα και τη συντήρηση της. Από την άλλη, σχολικές επιτροπές να πληρώνουν λογαριασμούς ΔΕΚΟ, πετρέλαιο κλπ που θα είναι πολύ αυξημένοι καθώς υπάρχουν συγκεκριμένες προδιαγραφές για τα σχολεία όπως φωτισμός όλο το 24ωρο κλπ.
Δηλαδή, αυτό σημαίνει με την σειρά του, ότι ανοίγει διάπλατα ο δρόμος για ανταποδοτικά τέλη καθώς τα λεφτά στις σχολικές επιτροπές δεν φθάνουν ούτε για τα ελάχιστα, η στατική επάρκεια ή αλλά σχετικά ζητήματα θα μπαίνουν στην λογική «κόστους – οφέλους», ενώ ακόμα και για ένα καρφί που πρέπει να μπει ή για τη χρήση χώρων του σχολείου πέρα από τις ώρες διδασκαλίας, θα πρέπει να δώσει άδεια η εταιρεία.
Όλα αυτά την ίδια στιγμή, που έπεφτε κλάμα από τις υπόλοιπες παρατάξεις στο Δημοτικό συμβούλιο το προηγούμενο διάστημα γιατί η Δημοτική Αρχή έχασε την προκήρυξη για ΣΔΙΤ που αφορούσε σχολεία.
Οι ελλείψεις σε προσωπικό, επίσης, είναι εκρηκτικές.
Μιλάμε ουσιαστικά για 22 καθαρίστριες με σύμβαση αορίστου χρόνου και 20 φύλακες για 99 σχολικές μονάδες, ακόμα ένα δείγμα της αντιλαϊκής πολιτικής που έχει απαγορέψει τις προσλήψεις μόνιμου προσωπικού στους Δήμους τα τελευταία χρόνια και σου λέει άμα θέλεις πάρε ολιγόμηνους συμβασιούχους για να λειτουργήσεις τις υπηρεσίες σου.
Εμείς διεκδικούμε και θα διεκδικήσουμε την ανέγερση νέων σύγχρονων σχολικών κτιρίων με την αξιοποίηση των χαρακτηρισμένων οικοπέδων και τον χαρακτηρισμό νέων, με ευθύνη του υπουργείου Παιδείας και των δήμων, με σύγχρονες υποδομές, γυμναστήρια κλπ. Δεν ανεχόμαστε άλλες εικόνες υποβάθμισης όπως στο ΓΕΛ Ευκαρπίας το οποίο συστεγάζεται με το 1ο γυμνάσιο με το μάθημα να γίνεται σε υπόγεια και λυόμενες αίθουσες.
Με ευθύνη του κράτους να προχωρήσει άμεσα ο προσεισμικός έλεγχος στα σχολεία με έργα συντήρησης και αναβάθμισης. Να δοθεί πιστοποιητικό ασφάλειας και καταλληλότητας και στις 99 σχολικές μονάδες.
Τέλος, όσον αφορά τους παιδικούς σταθμούς να διασφαλιστεί με άμεσα μέτρα και με όλες τις σύγχρονες και αναγκαίες προϋποθέσεις η διεύρυνση των δημοτικών δομών για βρέφη και νήπια (εξεύρεση και ανέγερση κατάλληλων) για όλα τα παιδιά στις περιοχές που υπάρχει ανάγκη με επαρκές, μόνιμο και σταθερό προσωπικό.
Φίλες και Φίλοι,
Πιστεύουμε γίνεται ξεκάθαρο, και με βάση των ζητημάτων που θέσαμε παραπάνω, ο προσανατολισμός και τα αποτελέσματα των σημερινών πολιτικών και όπως αυτές εξειδικεύτηκαν στην Τοπική Διοίκηση όλα αυτά χρόνια με την εφαρμογή του Καλλικράτη, του Κλεισθένη και όχι μόνο. Η ουσία είναι ότι η μοναδική συνεπής δύναμη υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων αποδείχθηκε η «Λαϊκή Συσπείρωση», και το γεγονός αυτό δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς.
Στην αντίπερα όχθη βρίσκονται όλοι οι υπόλοιποι. Άλλωστε χαρακτηριστικές είναι οι δηλώσεις και οι αναφορές που έχουν κάνει για τον πως αντιλαμβάνονται τον χαρακτήρα και την προοπτική της Τοπικής Διοίκησης:
Ο υποψήφιος δήμαρχος του πολιτικού συνδυασμού «αλλάζω την πόλη μου», που στηρίζεται από το ΚΙΝΑΛ δήλωνε σε πρόσφατη συνέντευξη του:
«Ο δήμαρχος πρέπει να χτυπήσει πόρτες, να βρει χρηματοδοτήσεις και όχι απαραίτητα από το κράτος, πρέπει να χρησιμοποιήσουμε ευρωπαϊκά κονδύλια γιατί η Ελλάδα έχει στερέψει από χρήμα, επομένως πρέπει να βρούμε άλλους τρόπους χρηματοδότησης».
Είναι ο ίδιος, που έκανε συναντήσεις με την Εύα Καιλη, ευρωβουλευτή του ΠΑΣΟΚ και κεντρική προεκλογική εκδήλωση παρουσία του Χρήστου Παπαγεωργίου, υποψηφίου με το ΚΙΝΑΛ για την περιφέρεια της Κεντρικής Μακεδονίας.
Η υποψήφια δήμαρχος με την παράταξη «Πόλη μπροστά», που στηρίζεται κυρίως από τον ΣΥΡΙΖΑ, δήλωνε με την σειρά της:
«Εμείς από τώρα εφαρμόζουμε τον Κλεισθένη με την ένωση 4 παρατάξεων. Στο Δήμο τα προβλήματα δεν έχουν χρώμα …σήμερα δεν είναι μόνο εποχή που περιμένουμε από την κεντρική εξουσία να μας δώσει χρήματα…»
Ενώ ο υποψήφιος του πολιτικού συνδυασμού «Ανατροπή», δήλωνε στο Δημοτικό Συμβούλιο όταν συζητιόταν ο Κλεισθένης:
«Ότι σύμφωνα με έκθεση του ΟΟΣΑ και της γαλλικής αναπτυξιακής εταιρίας η Ελλάδα ακόμα και τώρα παραμένει από τις πιο συγκεντρωτικές χώρες του οργανισμού και πόρους που έπρεπε να δοθούν στους Δήμους, όπως ο ΕΝΦΙΑ, που τους καταχράζεται το Δημόσιο»
Εδώ έχουμε πλήρης υιοθέτηση της πρότασης της ΝΔ, και της πρότασης της ΚΕΔΕ για χρήση του ΕΝΦΙΑ ως δημοτικό «χαράτσι». Και να θυμίσουμε ότι ο ΟΟΣΑ είναι ο οργανισμός που δίνει στις αστικές κυβερνήσεις κατευθύνσεις στο πως θα βοηθήσουν οι ίδιες στο να αυξήσουν την κερδοφορία και την ανταγωνιστικότητα τα μονοπώλια στην χώρα τους και όχι μόνο.
Ποια είναι λοιπόν η συγκολλητική ουσία όλων; Η πλήρης υποταγή στον «ρεαλισμό» της καπιταλιστικής βαρβαρότητας προφανώς, ο συμβιβασμός με τα λίγα, με την μείωση κατά 60% των κρατικών πόρων προς τους Δήμους τα χρόνια της κρίσης, η αποδοχή και η συστράτευση του καθενός με τις αντιλαϊκές αναδιαρθρώσεις.
Συμφωνούν με μια ΤΔ η οποία θα προωθεί και θα στηρίζει την επιχειρηματική δράση των επιχειρήσεων, μια ΤΔ που θα λειτουργεί πολλές φορές και η ίδια ως επιχείρηση με τους δημάρχους στο ρόλο του μάνατζερ, μια ΤΔ που θα είναι ένας φοροεισπρακτικός μηχανισμός με την ανταποδοτικότητα να απλώνεται σαν γάγγραινα σε όλες τις δημοτικές υπηρεσίες.
Κόντρα στις παραπάνω λογικές, εμείς θεωρούμε όμορφη πόλη την πόλη που δεν έχει ανέργους, φτώχεια, νεολαία με αδιέξοδα, παιδιά στην εξάρτηση.
Σας καλούμε όλους να συναντηθούμε στον ίδιο δρόμο, στον δύσκολο αλλά δίκαιο δρόμο της αντεπίθεσης. Έτσι μόνο μπορούμε να αναχαιτίσουμε την σημερινή αντιλαϊκή πολιτική, τα σημερινά βάναυσα μέτρα. Για Δήμο διεκδικητή και όχι επιχείρηση, που θα βάζει στο επίκεντρο την καταπολέμηση της ανταποδοτικότητας με μείωση των τελών για αυτούς που δεν έχουν, διεκδίκηση και αύξηση τους όμως, από αυτούς που έχουν, δηλαδή τους μεγαλοεπιχειρηματίες της περιοχής.
Φάροι ελπίδας, οι 5 δημοτικές αρχές με δημοτική αρχή την «Λαϊκή Συσπείρωση» που μαζί με το εργατικό κίνημα αποτέλεσαν την δικιά μας δύναμη κρούσης τα προηγούμενα 5 χρόνια.
Ο λαός της περιοχής έχει την ιστορική πείρα τι θα πει κομμουνιστής δήμαρχος. Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε την Έλλη Παπαπαναγιώτου, στέλεχος του ΚΚΕ και ηρωική ΕΠΟΝίτισα, δήμαρχος Πολίχνης επί 12 χρόνια, και πρώτη γυναίκα Δήμαρχος στην Θεσσαλονίκη με την προσφορά της να μένει αξέχαστη προς όφελος του λαού στην Παιδεία, στον Πολιτισμό, στον Αθλητισμό.
Δεν μπορούμε να ξεχάσουμε επίσης, τον Χρήστο Τσακίρη, στέλεχος του ΚΚΕ με εξορίες στα ξερονήσια στις πλάτες του, που εναντιώθηκε στα πρώτα ευρωπαϊκά προγράμματα, άφησε παρακαταθήκη πάρκα και πλατείες για τον λαό και φυσικά και το πολιτιστικό κέντρο στο οποίο σήμερα κάνουμε την συγκέντρωση μας.
Συνεχίσουμε, λοιπόν, με αποφασιστικότητα, αισιοδοξία και τόλμη, για να βάλουμε την δική μας σφραγίδα στις εξελίξεις, ισχυροποιώντας παντού το ΚΚΕ.
