Να αντιμετωπιστούν άμεσα τα προβλήματα της Δημόσιας Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στο Δήμο Παύλου Μελά
Καλούμε τους εργαζόμενους να μη δεχτούν τη φτώχεια και την εξαθλίωση, τις στοιχειώδεις παροχές υγείας και τα επιδόματα ελεημοσύνης ως αναπόφευκτα και την Τοπική Διοίκηση ως φιλάνθρωπο διαχειριστή τους.
Μπορεί να υπάρξει ουσιαστική προστασία της υγείας των λαϊκών στρωμάτων στη βάση της κεκτημένης και ιδιαίτερα αναβαθμισμένης επιστημονικής γνώσης και τεχνολογίας. Υπάρχει αρκετός πλούτος που παράγουν καθημερινά οι εργαζόμενοι για την καθολική, πλήρη και δωρεάν κάλυψη του συνόλου των αναγκών Υγείας, ανεξάρτητα από ηλικία, φύλο, εθνικότητα, οικονομική και ασφαλιστική κατάσταση. Αρκεί αυτός ο πλούτος να μπει στην υπηρεσία του λαού και όχι των μονοπωλίων.
ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:
Να δημιουργηθεί ΚΕΝΤΡΟ ΥΓΕΙΑΣ ΑΣΤΙΚΟΥ ΤΥΠΟΥ στις Βορειοδυτικές Συνοικίες. Η πραγματική απάντηση τις ανάγκες της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόνοιας.
Ένα Κέντρο Υγείας 24ωρης εφημερίας, στελεχωμένο με μόνιμο προσωπικό πλήρους, μόνιμης και αποκλειστικής απασχόλησης που θα παρέχει δωρεάν υπηρεσίας Δημόσιας Υγείας, Ασφάλειας της Εργασίας, Σχολικής Υγείας, Οδοντιατρικής φροντίδας και περίθαλψης, οικογενειακού προγραμματισμού, προγεννητικού ελέγχου, φροντίδας μητέρας και παιδιού, παρακολούθησης και ολόπλευρης στήριξης των χρόνιων πασχόντων, των ατόμων με ειδικές ανάγκες και των οικογενειών τους, υπηρεσίες ψυχικής υγείας, κατ' οίκων νοσηλείας και βοήθειας στο σπίτι, κ.α.
Ο οικογενειακός γιατρός και παιδίατρος σε αυτή τη δομή αποτελούν βασικό μοχλό λειτουργίας και σύνδεσης του Κέντρου Υγείας με την οικογένεια. Σ' αυτή τη δομή μπορούν να ενταχθούν οι αυτοαπασχολούμενοι επιστήμονες Υγείας που σήμερα δραστηριοποιούνται στην Π.Φ.Υ.
Το Κέντρο Υγείας με τη τη δομή και λειτουργία, μπορεί να συγκεντρώνει όλες τις σύγχρονες υποδομές και το προσωπικό, να αποτελεί βασικό κρίκο σύνδεσης με τα υπόλοιπα επίπεδα του συστήματος υγείας (Δευτεροβάθμιο και Τριτοβάθμιο) και το ΕΚΑΒ. Να αποτελεί τη βάση όπου με κεντρικό σχεδιασμό στην ανάπτυξη των υπηρεσιών και την κατανομή του προσωπικού, εκπορεύονται όλα τα προγράμματα πρόληψης και παρακολούθησης της υγείας. Συγκεντρώνονται όλα τα επιστημονικά και επιδημιολογικά στοιχεία για τις ανάγκες του πληθυσμού.
Σ' αυτό το σύστημα Π.Φ.Υ. ο Δήμος Παύλου Μελά μπορεί να έχει πραγματικά ουσιαστική συμβολή βοηθώντας στην αναγνώριση και καταγραφή των προβλημάτων και των αναγκών υγείας των δημοτών, στην επισήμανση των ιδιαιτεροτήτων της περιοχής και του πληθυσμού. Αυτό όμως δεν έχει καμία σχέση με την προωθούμενη πολιτική που στοχεύει η Τοπική Διοίκηση να πουλά υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στους δημότες και τα Ταμεία.
ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:- Την άμεση στελέχωση των τοπικών Ιατρείων του ΙΚΑ, με το απαραίτητο Υγειονομικό Προσωπικό και με κατάλληλους χώρους.
- Καμία μεταφορά ευθύνης στους Δήμους και της Περιφέρειες του τομέα της ΥΓΕΙΑΣ-ΠΡΟΝΟΙΑΣ
- Τη λειτουργία ΚΕΝΤΡΟΥ ΥΓΕΙΑΣ αστικού τύπου, που θα καλύπτει την ευρύτερη περιοχή των βορειοδυτικών συνοικιών
- Δωρεά υπηρεσίες που σημαίνει να μην επιβαρύνονται τα ασφαλιστικά ταμεία και καμία φορολογική επιβάρυνση των δημοτών. Η χρηματοδότηση των υπηρεσιών αυτών να προέρχεται από τον κρατικό προϋπολογισμό και τους εργοδότες. Να καταργηθεί η εισφορά των εργαζομένων στον Κλάδο Υγείας.
- Καθολική κάλυψη όλων των αναγκών για όλους και όχι μόνο στις ευάλωτες ομάδες και με στοιχειώδεις παροχές.
Η λεγόμενη «αποκέντρωση» των αρμοδιοτήτων για την Υγεία και Πρόνοια σε Τοπική Διοίκηση και Περιφέρεια, δεν εξυπηρετεί τις λαϊκές ανάγκες. Αντίθετα, εντάσσεται στις αναγκαίες για το κεφάλαιο αναδιαρθρώσεις στον Τομέα της Υγείας - Πρόνοιας και των εργασιακών σχέσεων που απαιτεί η επίτευξη των στόχων της στρατηγικής της Λισαβόνας, ώστε να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων.
Η ανάπτυξη και λειτουργία των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας θα εξαρτάται κύρια από την επιχειρηματική ικανότητα των δήμων και περιφερειών, το μέγεθος και την κοινωνικοοικονομική σύνθεσή τους. Αυτό θα έχει ως αποτέλεσμα να κατηγοριοποιούνται τα νοσοκομεία και οι υπηρεσίες σε καλές, μέτριες και υποτυπώδεις ως προς την επάρκεια και το επίπεδο των υποδομών, του ιατροτεχνολογικού εξοπλισμού, τις ερευνητικές τους δυνατότητες κ.ά. Θα διαφοροποιούνται και οι εργαζόμενοι ανάλογα με την οικονομική και ασφαλιστική τους κατάσταση θα υποχρεώνονται να κατευθύνονται στα αντίστοιχης κατηγορίας νοσοκομεία ή υπηρεσίες Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας.
Το σχέδιο του υπουργείου Υγείας για τον «Καλλικράτη» προβλέπει τη μεταφορά στους δήμους 200 Κέντρων Υγείας (ΚΥ) και περίπου 400 μονάδων του ΙΚΑ.
Αυτή η προοπτική περιλαμβάνει «σύσταση και λειτουργία ενιαίων τοπικών μονάδων Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, σε συνεργασία με το υπουργείο Υγείας, ώστε να καλύπτεται το σύνολο του πληθυσμού από τις μονάδες αυτές». Οι ενιαίες τοπικές μονάδες θα αποτελούν μια «συνέργεια και δικτύωση όλων των δομών παροχής της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας». Δηλαδή, δημόσιοι, δημοτικοί, ιδιωτικοί φορείς, η ΤΑ και ΜΚΟ θα συνδεθούν, ενισχύοντας έτσι τη δικτύωση με την εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών Υγείας, (αφού εμπλέκονται και οι ιδιωτικοί φορείς του τομέα Υγείας) που θα σημάνει παροχή υπηρεσιών με πληρωμή, για τους ασφαλισμένους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Για την κυβέρνηση θα μείνει ως υποχρέωση ένα «βασικό πακέτο παροχών» για την Υγεία και όποιος χρειάζεται παραπάνω θα βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη. Και όλο αυτό θα υλοποιείται από τα περιφερειακά και τοπικά κρατικά όργανα που θεσμοθέτησε ο «Καλλικράτης».
Σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, στις Περιφέρειες θα μεταφερθούν πάνω από 70 νοσοκομεία. Στην κεντρική διοίκηση θα παραμείνουν κοντά στα 50 νοσοκομεία, όσα έχουν περισσότερα από 400 κρεβάτια, τα εφτά πανεπιστημιακά και τα 11 του ειδικού καθεστώτος που περιγράφονται στο νόμο 2889/2001. Οι 7 Υγειονομικές Περιφέρειες, σύμφωνα με το ίδιο σχέδιο, θα υπαχθούν στις 13 Περιφέρειες του Καλλικράτη.
Τα μέτρα αυτά οδηγούν στην ακόμη μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Υγείας - Πρόνοιας, πρωταρχικά με την εμπλοκή των ιδιωτικών επιχειρήσεων στην ΠΦΥ αλλά και με τη μετατροπή των δημοσίων νοσοκομείων σε επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα, στην ουσία, αυτή η πραγματικότητα οδηγεί στον κατακερματισμό των υπηρεσιών Υγείας - Πρόνοιας και στην ακόμη μεγαλύτερη όξυνση της ανισόμετρης ανάπτυξης των υπηρεσιών μέσα και ανάμεσα στις περιοχές της χώρας.
Η «αποκέντρωση» των αρμοδιοτήτων Υγείας - Πρόνοιας αποτελεί μέσο για την παραπέρα δραστική μείωση των κρατικών και εργοδοτικών δαπανών για την Υγεία - Πρόνοια με μεταφορά της οικονομικής επιβάρυνσης στους ίδιους τους εργαζόμενους μέσω ιδιωτικών πληρωμών, δημοτικής φορολογίας και από τα ασφαλιστικά ταμεία. Επίσης, στοχεύει στη μεταφορά της ευθύνης ανάπτυξης και λειτουργίας των Υπηρεσιών Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και Πρόνοιας από το κράτος σε διάφορους φορείς, που συνιστούν τα λεγόμενα «δίκτυα ΠΦΥ και αλληλεγγύης». Σε αυτά περιλαμβάνονται δημοτικά ιατρεία, ΜΚΟ, τα ιατρεία των ασφαλιστικών ταμείων, η εταιρική κοινωνική ευθύνη και οι ιδιωτικές επιχειρήσεις που βρίσκουν χώρο για επέκταση και ενδυνάμωση της δράσης τους.
Η Τοπική Διοίκηση αναλαμβάνει το ρόλο διαχειριστή της ακραίας φτώχειας, των προβλημάτων των πιο εξαθλιωμένων τμημάτων του πληθυσμού που τα ονομάζουν «ευπαθείς ομάδες», των επιπτώσεων από την καπιταλιστική οικονομική κρίση και γενικότερα την εκμετάλλευση της εργατικής τάξης και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων. Συμβάλλει στην προσπάθεια να υποβιβαστούν οι λαϊκές ανάγκες για υπηρεσίες Υγείας και Πρόνοιας στο επίπεδο του φτωχοκομείου. Τα «κοινωνικά» φαρμακεία και παντοπωλεία είναι ένα δείγμα αυτής της «φιλανθρωπίας». Αυτό είναι το περιεχόμενο του «κράτους πρόνοιας» που θα υπηρετήσει και η Τοπική Αυτοδιοίκηση.
Υπάρχει, ήδη, εμπειρία από τις επιπτώσεις της μεταφοράς κρατικών αρμοδιοτήτων που αφορούν την Υγεία - Πρόνοια στην Τοπική Διοίκηση. Οι δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ - ΝΔ - ΣΥΝ έχουν αναπτύξει στους δήμους προνοιακά προγράμματα και υπηρεσίες (βρεφονηπιακούς και παιδικούς σταθμούς, ΚΑΠΗ, Βοήθεια στο Σπίτι κ.λπ.), όπου κυριαρχούν: - Η επιβάρυνση των λαϊκών οικογενειών με τροφεία στους παιδικούς σταθμούς, ακατάλληλα κτίρια, ελλιπές, απλήρωτο και με ελαστικές σχέσεις εργασίας επιστημονικό και λοιπό προσωπικό.
- Ημερομηνία λήξης στα προγράμματα όπως το «Βοήθεια στο σπίτι» με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τους εργαζόμενους και αυτούς που αξιοποιούν τις υπηρεσίες αυτών των προγραμμάτων. Δηλαδή, απλήρωτοι εργαζόμενοι, ανταποδοτικές υπηρεσίες.
- Περιορισμένος αριθμός ανθρώπων που ωφελούνται από αυτά.
- Αποσπασματικότητα και υποβάθμιση των υπηρεσιών, κατακερματισμός και διαφοροποίηση ανάλογα με τις οικονομικές δυνατότητες κάθε δήμου - περιφέρειας ή ομάδα δήμων, ανάλογα με τις χορηγίες που καταφέρνουν να αποσπάσουν από εταιρείες.
- Υποβιβασμός των παρεμβάσεων στην Υγεία - Πρόνοια σε διαδικασίες «παροχής συμβουλών» και ενημέρωσης, καλλιεργώντας ταυτόχρονα τη λογική της ατομικής ευθύνης.