για τις θέσεις των
άλλων δυνάμεων
και την προεκλογική
εκστρατεία στον Δήμο Παύλου Μελά.
Μάθαμε να λέμε πάντα την αλήθεια κατά πρόσωπο και όχι στο
σκοτάδι και με ψιθύρους. Επιδιώκουμε την πολιτική αντιπαράθεση και όχι
κοκκορομαχίες μακριά από την ουσία.
Εκτιμάμε ότι και σε αυτές τις εκλογές η συζήτηση ξεφεύγει
από την ουσία των προβλημάτων και αναλώνεται στα επιμέρους με αποτέλεσμα να
μετατρέπεται σε φτηνή κοκκορομαχία.
Εμείς θα πούμε κι αυτή τη φορά την άποψή μας, όσο κι αν
κατηγορούμαστε ότι διασαλεύουμε το «ήπιο κλίμα». Αν το «ήπιο κλίμα» σημαίνει
σιωπή νεκροταφείου, τι να το κάνουμε;
Ας μιλήσουμε πρωτ’ απ’ όλα για την προεκλογική σπέκουλα σε
βάρος των λαϊκών στρωμάτων, και κυρίως των ανέργων, με σκοπό την υφαρπαγή της
ψήφου στις επερχόμενες εκλογές. Για τις κορώνες περί «κοινωνικής πολιτικής» και
«προστασίας των ασθενέστερων».
Φυσικά και σε
αυτό το σπορ, πρωταθλήτρια αναδεικνύεται η διοίκηση του Διαμαντή Παπαδόπουλου.
Μια διοίκηση που:
-καμαρώνει για 300 δέματα με τρόφιμα που μοίρασε σε
συνδημότες μας, την ώρα που η ίδια ομολογεί σε προεκλογικό της φυλλάδιο ότι
δαπάνησε για το κοινωνικό παντοπωλείο το …αστρονομικό ποσό των 13.500 ευρώ σε
αντιδιαστολή με το ένα εκατομμύριο (1.000.000) ευρώ που δαπάνησε για το
πρόγραμμα καταπολέμησης της παχυσαρκίας-καπνίσματος ξοδεύοντας μάλιστα σχεδόν 100.000 ευρώ για
δεξιώσεις και εκδηλώσεις προπαγάνδας της ΕΕ. Για να μην παρεξηγηθούμε: φυσικά
και υπάρχει ανάγκη να αντιμετωπιστεί η παχυσαρκία και το κάπνισμα. Όμως, η
αδιαφορία της διοίκησης για τον υποσιτισμό, βγάζει μάτια…
-μιλάει για προστασία των ανέργων και των ευαίσθητων ομάδων
του πληθυσμού, όταν αρνήθηκε κατ’ επανάληψη την πρόταση της Λαϊκής Συσπείρωσης
για μείωση των ανταποδοτικών τελών για τη λαϊκή οικογένεια (και ιδιαίτερα για
τους ανέργους). Κι αυτό τη στιγμή που παρουσιάζει πλεόνασμα στα ανταποδοτικά
τέλη της τάξης του 1-2.000.000 ευρώ λόγω μείωσης του όγκου των απορριμμάτων
κατά 30% και της μισθοδοσίας του προσωπικού σχεδόν κατά 50%.
-κοκορεύεται για το «κοινωνικό ιατρείο» ενώ την ίδια ώρα
δεν βρήκε λέξη να πει για τη διάλυση του συστήματος πρωτοβάθμιας φροντίδας
υγείας και παρακολουθεί ατάραχος (όπως δυστυχώς και όλες οι υπόλοιπες
παρατάξεις πλην Λαϊκής Συσπείρωσης) τα πρώην ιατρεία του ΙΚΑ να μαραζώνουν
χωρίς προσωπικό, με άμεσο κίνδυνο να κλείσουν. ΟΛΑ.
-αναμασάει μεγαλοστομίες για «προστασία των ανέργων», όταν
κατ’ επανάληψη αρνήθηκε ακόμα και να γίνει συζήτηση στο δημοτικό συμβούλιο για
τα χαράτσια, για τα σπίτια χωρίς ρεύμα, χωρίς θέρμανση. Όταν οι Λαϊκές
Επιτροπές έθεσαν συγκεκριμένο πλαίσιο αιτημάτων για την προστασία των ανέργων
και τον υποσιτισμό στα σχολεία η παράταξη του Διαμαντή Παπαδόπουλου ΣΥΣΣΩΜΗ αρνήθηκε κάθε συζήτηση. Τότε στην παράταξη
του Δημάρχου ήταν: πρόεδρος του Δημ.Συμβουλίου ο κ. Αλέξης Παπαδόπουλος (σήμερα
υποψήφιος με τον κ.Θεοδωρίδη), οι κύριοι Λίλτσης και Μοσχούλας (υποψήφιοι
Δήμαρχοι) και η κα Αμανατίδου ο κ. Παυλίδης, ο κ. Χριστοδούλου (σήμερα όλοι
υποψήφιοι με τον κ. Δερμουτζίδη). Αυτό το σημειώνουμε για να μην νομίζουν κάποιοι
ότι ξεχνάμε. Δεν ξεχνάμε ούτε εμείς ούτε ο λαός.
-Μιλάει για κοινωνική πολιτική όταν όλες οι δραστηριότητες
του Δήμου (Ωδείο, Παιδικοί Σταθμοί, διάφορα προγράμματα) είναι επί πληρωμή, στη
λογική της ανταποδοτικότητας. Όταν ο Δήμος απειλεί με αναγκαστική είσπραξη
όποιους από αδυναμία δεν μπορούν να πληρώσουν. Ξεχνάνε ότι είχαν στείλει
ειδοποιητήρια με απειλή για αναγκαστική είσπραξη σε γονείς-εργαζόμενους του
Δήμου (απλήρωτους για μήνες εκείνη την περίοδο) και απειλούσαν να διώξουν τα
παιδιά τους από τους παιδικούς σταθμούς για οφειλές της τάξης των 500 ευρώ;
-Μιλάει για κοινωνική πολιτική όταν αρνήθηκε ακόμα και την
παραχώρηση ενός κοντέινερ για να γίνονται μαθήματα σε παιδιά ανέργων;
Την ίδια ώρα οι
κύριοι Λίλτσης και Μοσχούλας συναγωνίζονται σε προτάσεις για την
«επιχειρηματικότητα». Να μην έχει κανένας αμφιβολία ότι όταν μιλούν για
επιχειρηματικότητα, μιλάνε για το μεγάλο κεφάλαιο και όχι για τον επαγγελματία
της γειτονιάς. Μιλάνε για το Καρφούρ και τον Μασούτη κι όχι για τα συνοικιακά
μαγαζιά. Αλήθεια, δεν σήκωσαν κι αυτοί οι κύριοι το χέρι τους για αύξηση πάνω
από 30% των ανταποδοτικών τελών των μαγαζιών στην Ευκαρπία; Έφεραν ποτέ καμιά
πρόταση στο Δημ. Συμβούλιο για μείωση των ανταποδοτικών τελών για τους
αυτοαπασχολούμενους ή άλλα μέτρα για την ελάφρυνση των βαρών που σηκώνουν οι
μικρομεσαίοι; Αντιτάχθηκαν (έστω και στα λόγια) στην κατάργηση της κυριακάτικης
αργίας που συνθλίβει τους μικροεπαγγελματίες; Είπαν κουβέντα για την ταλαιπωρία
των επαγγελματιών λόγω του εκφυλισμού των τοπικών συμβουλίων (ειδικά της
Πολίχνης) εξαιτίας της στάσης της παράταξης του Δημάρχου (στην οποία και
ανήκαν); Τόσα χρόνια σιωπή και τώρα «ξεσπάθωσαν» και δίνουν υποσχέσεις σε
όποιον βρεθεί μπροστά τους. Ο Δήμαρχος πρέπει να αισθάνεται περήφανος που τα
«πολιτικά τέκνα» του βαδίζουν στα χνάρια του…
Από κοντά βέβαια και ο κ. Θεοδωρίδης που μελαγχολεί που
«υπήρχε κενό» τέσσερα χρόνια , και τώρα
μας καλεί όλους ψηφίζοντάς τον να το καλύψουμε για να οργανωθούν τα πτωχοκομεία
ελεημοσύνης, όταν δεν βρέθηκε δίπλα σε
κανέναν άνεργο, σε καμιά κινητοποίηση εργαζομένων, σε καμιά Λαϊκή συνέλευση πχ για
τα χαράτσια.
Από τη μεριά του, ο υποψήφιος της ΝΔ, κος Δερμουτζίδης,
καταβάλλει φιλότιμες προσπάθειες να πείσει τους οπαδούς της ΝΔ ότι είναι
νεοδημοκράτης και όλους τους υπόλοιπους ότι είναι «ανεξάρτητος». Μάταιος κόπος.
Όπως και να βαφτίσει τον εαυτό του παραμένει απολογητής της κυβερνητικής
πολιτικής: πχ,το σχέδιό του για τα στρατόπεδα προβλέπει αυτοχρηματοδότηση (πλήρωνε
για να έχεις, δηλαδή), ενώ ακόμα και για τα euroποδήλατα που υπόσχεται προβλέπει
«κάποιο πιθανό συμβολικό αντίτιμο» . Με λίγα λόγια, ο κος Δερμουτζίδης και οι
όψιμοι φίλοι και φίλες του θα συνεχίσουν στην ίδια ρότα, να μας γδέρνουν όπως
και οι προηγούμενοι, αλλά «συμβολικά»…
Ας σκεφτεί τελικά ο κάθε άνεργος, ο
μικροεπαγγελματίας, ο κακοπληρωμένος ή ο απλήρωτος εργαζόμενος: υπάρχει
περίπτωση κάποιος από τους παραπάνω να σταθεί δίπλα του και μετά τις εκλογές;
Υπάρχει περίπτωση κάποιος από αυτούς που δώσανε τα προηγούμενα 3,5 χρόνια
εξετάσεις είτε στη διοίκηση του Δήμου , είτε σαν αντιπολίτευση, να σταθεί
αλληλέγγυος στον αγώνα της λαϊκής οικογένειας για καλύτερη ζωή;
Δεν υπάρχει καμιά τέτοια περίπτωση
λέμε εμείς. Κι αυτό γιατί, πέρα από τις κούφιες αντιμνημονιακές μπαρούφες και
και τις βαρύγδουπες «ανατροπές», πίσω από τα μεγάλα λόγια και την προβιά του
«ανεξάρτητου» που φόρεσαν προεκλογικά, οι παραπάνω κύριοι διεκδικούν την ψήφο
μας για να συνεχίσουν στην ίδια αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόστηκε τα τελευταία χρόνια στον Δήμο Παύλου Μελά.
Πολιτική σκυψίματος της μέσης στην κεντρική
διοίκηση, εφαρμογής όλων των αντιλαϊκών νόμων. Πολιτική λειτουργίας του Δήμου
στη βάση της ανταποδοτικότητας, σαν να είναι Ανώνυμη Εταιρία. Πολιτική
εκποίησης της δημόσιας περιουσίας, πολιτική διαχείρισης ακόμα και των
απορριμμάτων σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.
Πολιτική που δεν διεκδικεί από την
κεντρική εξουσία, αλλά βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη του δημότη και μετά
σκορπάει λίγα ψίχουλα προεκλογικά για εφέ και ψηφοθηρία.
Πολιτική που κατευνάζει, καθησυχάζει, αποκοιμίζει τον λαό με φτηνές
υποσχέσεις, ψεύτικα λόγια, συκοφαντία των αγώνων.
Τέτοιο Δήμο θέλουν οι κυβερνήσεις,
η Ε.Ε., το ΔΝΤ.
Που θα είναι στα λόγια Τοπική Αυτοδιοίκηση
και στην πράξη στυγνή Τοπική Διοίκηση που θα εφαρμόζει χωρίς να παρεκκλίνει
κατά γράμμα την αντιλαϊκή πολιτική.
Επιλογή για τους λίγους:
Όποιος θέλει τέτοιο Δήμο ας ψηφίσει τους παραπάνω κυρίους.
Επιλογή για τους πολλούς! Για αυτούς που πλήττονται από την
αντιλαϊκή πολιτική. Για αυτούς που πληρώνουν την καπιταλιστική κρίση και θα
χρυσοπληρώσουν και την καπιταλιστική «ανάπτυξη».
Για αυτούς που πέρα από
διαφορετικές ιδεολογικές καταβολές και κομματικές αφετηρίες, έχουν κοινά
ταξικά συμφέροντα.
Για αυτούς που θέλουν Δήμο του αγώνα και της αλληλεγγύης, Δήμο που θα
συμπαραστέκεται στις αγωνίες και τα προβλήματα του λαού της πόλης μας με
πρακτικά μέτρα και όχι με λόγια, Δήμο που θα πρωτοστατήσει στη συγκρότηση της
Λαϊκής Συμμαχίας.
Για τους πολλούς, για όλους
εμάς μια επιλογή υπάρχει:
Ψήφο στους συνδυασμούς που στηρίζει το ΚΚΕ.
Ψήφο στη Λαϊκή Συσπείρωση στον Δήμο και την Περιφέρεια.
Με τον Γιώργο Βούρτσα για Δήμαρχο και τον Γιάννη Ζιώγα για
Περιφερειάρχη.
Με ψηλά το κεφάλι!